پولیس فدرال آسترالیا (AFP) متهم شده است که افسران آن در جریان یک عملیات سری ضدتروریستی تلاش کرده یک پسر نوجوان را به سوی «افراط‌گرایی» سوق دهد.
با این‌حال، پولیس فدرال حاضر نشده بگوید که آیا این افسران مورد بازخواست قرار می‌گیرند یا خیر.
این قضیه مربوط به یک نوجوان ۱۳ ساله با نام مستعار توماس کریک (مخفف: تی‌سی) است. توماس مبتلا به اوتیسم است و ضریب هوشی ۷۱ دارد. از او به عنوان «یک کودک منزوی بدون دوست» یاد شده که علاقه شدیدی به داعش پیدا کرده بود.
پولیس فدرال آسترالیا که توماس را به اتهام آماده شدن برای انجام اعمال تروریستی به محکمه برده بود، در عوض با انتقاد شدید دادگاه اطفال ویکتوریا نسبت به رفتار غیرحرفه‌ای افسران خودش روبه‌رو شد.
لزلی فِلِمینگ، قاضی محکمه اطفال ویکتوریا، گفت که رفتار افسران پولیس فدرال در برخورد با این کودک «عمیقاً پایین‌تر از حداقل استانداردهای مورد انتظار از افسران مجری قانون» بوده و حکم تعلیق دایمی پرونده او را صادر کرد.
کودک ۱۳ ساله و عملیات ضدتروریستی پولیس فدرال
توماس در سال ۲۰۲۰ پس از آن توجه پولیس فدرال را به خود جلب کرد که وزارت صحت و خدمات انسانی ویکتوریا علاقه او به داعش و تروریسم را برجسته کرد و مشخص شد که از طریق کامپیوترهای مکتب مطالب افراط‌گرایانه را مشاهده کرده است.
در گزارش این وزارت ادعا شده بود که توماس یک دانش‌آموز دختر را تهدید به لت‌وکوب کرده و به دانش‌آموز دیگری عکسی از یک جسد مثله شده فرستاده است.
والدین توماس وقتی متوجه شدند پسرشان ویدیوهای مربوط به داعش را در کامپیوترش تماشا می‌کند و پس از آن‌که از مادر خود خواست که برایش مواد ساخت بمب بخرد، برای کمک به پولیس ویکتوریا مراجعه کردند. پدر توماس به پولیس گفته بوده که «آماده است» پسرش را «برای امنیت جامعه آسترالیا قربانی کند».
سپس یک فرآیند درمانی و توان‌بخشی برای افراطیت‌زدایی از توماس توسط پولیس ویکتوریا آغاز شد و یک روان‌شناس ارزیابی کرد که موضوع علاقه او به داعش فاقد بنیه مذهبی است و «دانش کمی» درباره اسلام دارد.
پولیس همچنین این پسر را با یک ملاامام مسلمان در ارتباط گذاشت تا درباره اسلام بیشتر بیاموزد.
اما چندماه بعد، یک عملیات مخفی آنلاین زیر نام اوسی‌او (OCO) راه‌اندازی شد تا از این کودک درباره «جرم اعمال انجام‌شده در آماده‌سازی یا برنامه‌ریزی اقدامات تروریستی» تحقیق شود.
توماس در اولین برخورد آنلاین خود با افسران مخفی از آن‌ها پرسید که آیا آن‌ها جاسوس هستند یا خیر.
مطابق آنچه در حکم دادگاه آمده، توماس از آن‌ها پرسیده بود: «آیا تو با ازیو کار می‌کنی؟»
افسر مخفی در پاسخ نوشته بود: «من از این کلب‌ها (سگ‌ها) متنفرم. باید همین را از تو بپرسم اخی؟»
توماس پاسخ داده بود: «من ۱۳ سال دارم.»
مطابق قضاوت قاضی فلمینگ، سپس رابطه بین کودک و افسر مخفی پولیس فدرال گرم می‌شود و توماس نگرانی خود را برای مادر افسر ابراز می‌کند و کپی‌هایی از کارخانگی‌اش را برای او می‌فرستد.
افسر مخفی سپس در چت‌های بعدی «توماس را تشویق می‌کند و به او می‌گوید که نقشه‌اش برای ساخت بمب یا کشتن یکی از اعضای پولیس فدرال آسترالیا نقشه خوبی است. افسر مخفی دوم به توماس می‌گوید که او یک تک‌تیرانداز یا بمب‌گذار انتحاری خوب خواهد شد».
در قضاوت دادگاه همچنین از ساده‌لوحی توماس یادآوری شده است. مثلاً او در جایی از افسر می‌پرسد: «چرا آمریکا نمی‌تواند برای تهیه نفت مورد نیاز خود به وولیز (Woollies) یا سیف‌وی (Safeway) برود؟» در جای دیگری هم می‌پرسد که آیا می‌تواند «به بخش کودکان داعش ملحق شود؟»
پولیس فدرال پس از آن توماس را رسماً متهم کرد که او به ۱۴ سالگی رسید و چاقویی با نام داعش از اتاق خوابش پیدا شد.
اِیَن مک‌کارتی، معاون کمیسر پولیس فدرال آسترالیا، در حال صحبت در مجلس فدرال در ماه آگوست سال ۲۰۲۳ Source: AAP / Lukas Coch
قاضی گفت که جامعه «از افسران مجری قانون انتظار ندارد که یک کودک ۱۳ تا ۱۴ ساله را به سمت نفرت نژادی، بی‌اعتمادی به پولیس و افراط‌گرایی خشونت‌آمیز تشویق کنند و علاقه کودک به داعش را ترغیب کند.»
او گفت که پولیس به منظور به دست آوردن شواهد مورد نیاز خود برای محاکمه توماس، روند درمانی آغاز شده توسط والدین او و روند درمانی و توان‌بخشی او را تضعیف کرده است.
او گفت: «رفتار انجام شده توسط تیم مشترک ضدتروریسم و پولیس فدرال آسترالیا بسیار پایین‌تر از حداقل استانداردهای مورد انتظار از دفاتر مجری قانون است.»
او افزود که چشم‌پوشی از این رفتار پولیس به منزله «تشویق موارد بیشتر از رفتار این‌چنینی است».
فلمینگ گفت، شواهد غیرقابل قبولی وجود دارند که پولیس فدرال منتظر مانده تا توماس ۱۴ ساله شود (سن مسئولیت کیفری) و سپس او را متهم کند.
پولیس فدرال آسترالیا از ارائه پاسخ‌های مستقیم به سوال‌های اس‌بی‌اس نیوز در این باره خودداری کرده و حاضر نشده بگوید که آیا افسران مورد انتقاد دادگاه مورد بازخواست قرار گرفته‌اند یا خیر.
پولیس گفته است: «پولیس فدرال آسترالیا تصمیم دادگاه در اکتبر ۲۰۲۳ را تأیید می‌کند.»
«پولیس فدرال بازبینی منظم چنین نتایجی را انجام می‌دهد تا اطمینان حاصل کند که فرآیندهای داخلی و شیوه‌های عملیاتی ما امروزی و مناسب هستند.»
«پولیس فدرال، از طریق تیم‌های مشترک مبارزه با تروریسم، به همکاری نزدیک با شرکای داخلی و بین‌المللی برای تضمین امنیت جامعه آسترالیا ادامه می‌دهد.»
انتقاد رودررو از رهبران پولیس فدرال در مجلس
دیوید شوبریج، سناتور حزب سبز، روز دوشنبه (۵ فبروری) در یک جلسه استماعی از رهبران پولیس فدرال پرسید که آیا کسی در خصوص این پرونده وادار به پاسخ‌گویی شده است یا خیر.
آقای شوبریج از پولیس فدرال به دلیل «سوءاستفاده قبیح از قدرت و اقتدار» در این پرونده انتقاد کرد.
او گفت: «رادیکال شدن در نتیجه اقدامات افسران خود شما اتفاق افتاد.»
«شما اطفال را رادیکالیزه می‌کنید. آیا کسی مورد بازخواست قرار گرفته است؟»
«این پولیس فدرال بود که به توصیه کرد که یک تک‌تیرانداز و بمب‌گذار انتحاری شود. این پولیس فدرال بود که این ایده را در ذهن یک کودک مبتلا به اوتیسم دارای ضریب هوشی ۷۱ قرار داد.
اِیَن مک‌کارتنی، معاون پولیس فدرال، که در این جلسه حضور داشت گفت که هدف آن‌ها «افراطی‌سازی» نبوده است.
او افزود: «این شخص مدت‌ها پیش از این‌که ما وارد کار شویم، در مسیر افراطی شدن قرار داشت.»
«این چیزی نبود که قصد ما بوده باشد یا دنبال آن بوده باشیم.»
مک‌کارتنی گفت که «بررسی‌های متعددی در رابطه به این موضوع» در حال انجام اند، اما تأیید نکرد که علیه افسران درگیر در این قضیه اقدامی صورت گرفته است یا خیر.
تقاضای راه‌اندازی تحقیقات عمومی
عادل سلمان از شورای اسلامی ویکتوریا این مورد را یک «پرونده تخلف فاحش پولیس» توصیف کرد و از دولت فدرال خواست که درباره آن تحقیق کند.
آقای سلمان روز دوشنبه به ای‌بی‌سی گفت: «یک الگوی رفتاری وجود دارد که برای سال‌های متمادی جریان داشته است، اما این به‌وضوح فاجعه‌بارترین موردی است که ما از آن اطلاع داریم.»
به گفته او، این تنها موردی نیست که والدین به دلیل نگرانی از رفتار فرزندان شان به پولیس مراجعه کرده و با چنین برخوردی روبه‌رو شده‌اند.
او پرسید: «چگونه پدر یا مادری پس از این ماجرا به پولیس اعتماد کند؟»
«باید یک تحقیق عمومی صورت بگیرد- این تحقیق باید در بالاترین سطح انجام شود و باید در اولویت قرار بگیرد.»
«ما نمی‌توانیم اجازه بدهیم این نوع رفتار ادامه پیدا کند.»
