مجمع عمومی سازمان ملل متحد موفق شد علیرغم مخالفت پنج کشور جهان از جمله آمریکا پیمان جهانی پناهجویان را به تصویب برساند.
هدف از این پیمان جهانی که سندی غیر الزام آور است حمایت از پناهجویانی است که مجبور شده اند کشور خود را ترک کنند.
فیلیپو گراندی کمیسیونر عالی امور پناهندگان سازمان ملل متحد می گوید هدف این توافق این است که کشورهایی کمک کند که میزبان بیشترین تعداد پناهجویان جهان هستند.
وی می گوید: "این پیمان غیرالزام آور است. این یک چارچوب و مجموعه ای از ابزارها است که به کشورها، جامعه مدنی، بخش خصوصی و سازمان های بین المللی ارائه می شود تا پاسخ های خود را به جریان های ورود پناهجویان ارتقا دهند. این خیلی مهم است که این تمایز درک شود. این پیمان هیچ کسی را مجبور نمی کند اما فرصتی را ایجاد می کند که امیدواریم کشورها و دیگران از آن استفاده کنند."
در جلسه رای گیری مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۱۸۱ کشور به این پیمان رای مثبت دادند و فقط کشورهای آمریکا و مجارستان با آن مخالفت کردند. کشورهای جمهوری دومینیک، اریتره و لیبی نیز به آن رای ممتنع دادند.
آقای گراندی می گوید با وجود این که آمریکا به این پیمان رای منفی داده است اما همچنان مصمم است به پناهجویان کمک کند.
وی از حمایت های آمریکا از آژانس پناهجویان سازمان ملل متحد قدردانی کرد و گفت: "اگر بیانیه ای که آنها صادر کردند را بخوانید، خیلی جالب است. در این بیانیه آمده است ما با زبان قطعنامه ای که مربوط به این پیمان است مشکل داریم. آنها بنا بر برخی دلایل نتوانستند این پیمان را قبول کنند ولی اعلام کردند که به حمایت از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد حمایت می کنند. امسال شاهد بیشترین کمک مالی آمریکا به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل خواهیم بود."
کاتالین آناماریا بوگیای (Katalin Annamaria Bogyay) نماینده مجارستان در سازمان ملل متحد نیز اعلام کرد که علیرغم مخالفت این کشور با این پیمان، چارچوبی برای حمایت این کشور از پناهجویان وجود خواهد داشت.
وی می گوید: "دولت معتقد است که در این خصوص نیاز به یک ابزار جدید نیست. دولت همچنین نگران این موضوع است که تفاوت بین پناهجویان و مهاجران و همچنین ماهیت داوطلبانه تقسیم مسئولیت به طور مناسب در این سند منعکس نشده است."
در سراسر جهان بیش از ۲۵ میلیون پناهجو وجود دارند ولی فقط ۱۰ کشور جهان میزبان حدود ۶۰ درصد از آنها هستند.
یکی از اهداف این پیمان جهانی این است که بر اساس یک استراتژی سه سال به آوارگان کمک کند تا در کشورهای میزبان آنها و یا در کشورهای ثالث اسکان پیدا کنند.
قرار است اولین نشست در مورد این پیمان جدید سال آینده میلادی برگزار شود و سپس هر ۴ سال یک بار نشستی برای پیگیری اهداف آن برگزار شود.
این توافق جهانی در مورد پناهندگان با پیمان جهانی مهاجرت که اوایل ماه جاری میلادی در مراکش توسط حدود ۸۵ درصد از کشورهای جهان امضا شد تفاوت دارد.
استرالیا، آمریکا، اسرائیل و برخی کشورهای اروپای شرقی با پیمان جهانی مهاجرت مخالفت کرده بودند.
دولت اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا با بخش هایی از این پیمان مخالف بود که می گفت بازداشت پناهجویان باید آخرین راه حل باشد و کشورها باید در پی یافتن راه های جایگزین باشند.
بیش از صد پنجاه کشور دنیا در روز ۱۰ دسامبر در مراکش پیمان "مهاجرت امن، منظم و مرتب" سازمان ملل را امضا کردند.
این پیمان که محصول یک و سال نیم مذاکره بود از نظر قانونی الزام‌آور نیست اما نخستین سند بین‌المللی در مدیریت مهاجرت است.
این پیمان ۲۳ هدف تعریف کرده تا مهاجرت قانونی را تسهیل و مهاجرت غیرقانونی را کم کند.
شماری از کشورها بخصوص آنهایی که دولت‌هایی با سیاستهای ضدمهاجرت دارند از امضای این پیمان خودداری کردند چون معتقد بودند که این پیمان مهاجرت را افزایش می‌دهد و مهاجرت جزء حقوق بشر نیست.
با این وجود در پایان روز دوم کنفرانس سازمان ملل، بیش از صد و پنجاه کشور پیمان را امضا کردند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، این پیمان را "نقشه راه برای جلوگیری از رنج و هرج و مرج" توصیف کرد و گفت درباره این پیمان ادعاهای نادرستی وجود دارد مثل این که سازمان ملل قصد دارد در کار کشورها در زمینه مهاجرت دخالت کند در حالی که این پیمان الزام آور نیست، بلکه "چارچوبی برای همکاری بین‌المللی است و بخصوص اصل حاکمیت ملی را تقویت می کند."
آمریکا اولین دولتی بود که پارسال خود را از مذاکرات برای تدوین پیمان کنار کشید و بعد شماری دیگر از کشورها هم چنین کردند.
تمام ١٩٣ عضو سازمان ملل به جز آمریکا در ماه ژوئیه از این پیمان حمایت کرده بودند.
در میان کشورهایی که امروز این پیمان را امضا نکردند، آمریکا، اسرائیل، استرالیا، ایتالیا، اتریش، مجارستان، کرواسی و شیلی دیده می‌شوند.
