یکی از موضوعات اصلی که در این برنامه مورد تمرکز قرار گرفته است راهکارهای دولت برای مقابله با مشکلات روزافزون مربوط به سلامت روانی و خودکشی در استرالیاست.
گرگ هانت (Greg Hunt) وزیر بهداشت استرالیا برنامه ملی بهداشت استرالیا را اعلام کرده است. این برنامه جزییات مربوط به سلامت و درمان و بودجه های آنها تا سال ۲۰۳۰ میلادی را تشریح می کند.
وی می گوید: "هدف و چشم انداز ما این است که استرالیا بهترین سیستم بهداشتی را در جهان داشته باشد و برای انجام این کار ما باید یک برنامه بهداشت ملی طولانی مدت و یک طرح برای چالش بزرگ سلامت روانی داشته باشیم."
آقای هانت سیستم بهداشت و درمان استرالیا را به چهار ستون اصلی تقسیم می کند که این برنامه ملی به آنها می پردازد.
ستون اول مراقبت های درمانی اولیه است، که آقای هانت می گوید استرالیا در آن در وضعیت خوبی است ولی هنوز می توان آن را ارتقا داد.
آقای هانت می گوید دولت ائتلافی استرالیا تلاش خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود سیستم مدیکر (medicare) بودجه کافی دارد و داروهای جدیدی را به برنامه مزایای دارویی اضافه خواهد کرد.
وی می گوید دولت استرالیا مفتخر است که اعلام کند برنامه ای را برای پیشگیری از بیماری ها در جوامع بومی این کشور اجرا خواهد کرد.
آقای هانت می گوید: "هدف این است که به جامعه بومی استرالیا اطمینان دهیم حمایت و کمکی که به آن نیاز دارند ارائه خواهد شد. در این برنامه به طور واضح اعلام شده است که یکی از اهداف پایان دادن به موارد نابینایی قابل پیشگیری تا سال ۲۰۲۵ است، همچنین جلوگیری از موارد ناشنوایی قابل پیشگیری، جلوگیری از بیماری روماتیسم قلبی در طول دهه جاری و همچنین افزایش قابل توجه نرخ زنان بومی که در سه ماهه اول بارداری خود به معاینات پزشکی مهم دسترس دارند و این می تواند به ایجاد تحول در زندگی آنها کمک کند."
ستون دوم، در این برنامه ملی، بخش مربوط به بیمارستان های استرالیا و سیستم درمانی خصوصی است.
در حالی که آقای هانت معتقد است سیستم دو گانه استرالیا، یعنی بیمارستان های دولتی و خصوصی، به خوبی کار می کند اما معتقد است باید اطمینان حاصل شود که این سیستم درمانی خصوصی-دولتی توازن لازم را دارد.
وی می گوید: "هدف شماره یک ما به عنوان بخشی از موج بعدی فعالیت هایمان با بیمارستان ها این است که نرخ پذیرش های قابل اجتناب در بیمارستان ها را کاهش دهیم و این کار را از طریق همکاری با ایالت ها و قلمروها انجام خواهیم داد. و این باعث ایجاد نوآوری در سیستم بیمارستانی ما می شود."
ستون سوم این برنامه ملی، پیشگیری و سلامت روانی است.
هنگامی که صحبت از پیشگیری از بیماری ها می شود، استرالیا در غربالگری زودهنگام سرطان دهانه رحم پیشرو است و بیش از 94 درصد از کودکان 5 ساله در برابر آن ایمن سازی شده اند.
نرخ استعمال دخانیات نیز به ۱۳/۸ درصد جمعیت کشور کاهش یافته است.
با این وجود آقای هانت می گوید دولت این کشور خواستار پیشرفت های بیشتر در زمینه پیشگیری از بیماری هاست.
وی قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ نرخ استعمال دخانیات را به ۱۰ درصد کاهش دهد و نرخ واکسیناسیون کودکان۵ ساله را به ۹۵ درصد برساند.
آقای هانت می گوید: "این احتمالا یکی از بزرگترین چیزهایی است که تا کنون افتخار مشارکت در آن را داشته ام. ما تا کنون ۲۰ میلیون دلار برای کارزارهای آموزشی اختصاص داده ایم ولی اقدامات بیشتری باید انجام شود و ما این کار را از طریق همکاری با بخش های پیشگیری انجام خواهیم داد. و اخرین قسمت از برنامه های پیشگیرانه اقداماتی است که در مورد چاقی انجام خواهیم داد و با ایالت ها و قلمروها برای اجرای یک برنامه ملی در مورد چاقی همکاری خواهیم کرد، برنامه ای که به افراد بیشتری کمک خواهد کرد تا تحرک داشته باشند."
آقای هانت می گوید وقتی صحبت از سلامت روانی می شود، بحث یک چالش ملی مطرح می شود چرا که هر سال ۴ میلیون استرالیایی مشکلات مربوط به سلامت روانی را تجربه می کنند.
این چالشی است که آرشدیپ چیما (Arshdeep Cheema) به خوبی با آن آشناست. وی زمانی که تحصیلات خود را در دبیرستان تمام کرد مبتلا به اضطراب و افسردگی شدید تشخیص داده شد.
خانم چیما می گوید برای سال ها در سکوت از این شرایط روانی خود عذاب می برده است.
وی می گوید: "من برای چند سال به نوعی خودم به تنهایی با این شرایط کنار می آمدم، مخصوصا اگر پیشینه هندی داشته باشید این چیزی است که خیلی در مورد آن صحبت نمی شود. متاسفانه بسیاری از هندی ها و همچنین سایر اقلیت ها این خیلی سخت است. اگر راهی وجود داشته باشد که بتوان این جوامع که خیلی حمایت دریافت نمی کنند را هدف قرار داد خیلی خوب می شود."
آقای هانت امیدوار است یک مطالعه سه ساله روی ۶۰ هزار استرالیایی بتواند به ارائه حمایت های لازم در زمینه سلامت روانی کمک کند.
وی می گوید: "۳۱۲۸ استرالیایی در طول سال گذشته جان خود را به دلیل خودکشی از دست دادند و این بر اساس آمار و ارقامی است که داریم و این یک تراژدی ملی واقعی است. ما متوجه شدیم که وظیفه شماره یک ما جمع آوری اطلاعات بیشتر است و به همین دلیل اعلام می کنم که یک مطالعه مربوط به سلامت روان روی نسل های مختلف انجام خواهیم داد."
وزیر بهداشت استرالیا همچنین متعهد شد لکه ننگی که به بیماری های روانی نسبت داده می شود را رفع کند و تا سال ۲۰۲۰ یک استراتژی برای سلامت روانی کودکان ارائه کند.
پرفسور هریت هیسکاک (Harriet Hiscock) متخصص کودکان در بیمارستان کودکان رویال می گوید اغلب در مورد بودجه لازم برای اجرای این اهداف غفلت می شود.
وی می گوید: "مشکلات سلامت روانی در کودکان کم سن و سال بسیار رایج هستند. ما می دانیم که در طول یک دوره ۱۲ ماهه، ۱۴ درصد از کودکان بین ۴ تا ۱۷ ساله دارای معیارهای مربوط به اختلالات روانی می شوند. همچنین گروه بزرگی از کودکان هستند که این معیارهای تعریف شده را ندارند ولی هنوز دچار نوعی اختلال روانی هستند و هر روز با مشکلات روانی مواجه می شوند."
آقای هانت می گوید دولت برنامه ای برای پیشگیری از خودکشی و مشکلات روانی دارد که تا سال ۲۰۳۰ میلادی آن را اجرا خواهد کرد.
وی در مورد این برنامه می گوید: "فقط یک هدف وجود دارد که برای ما رضایت بخش خواهد بود و آن حرکت به سوی به صفر رساندن خودکشی در استرالیا است و از طریق تعیین این هدف این را می گوییم که این وضعیت برای استرالیا قابل قبول نیست، این چیزی نیست که این کشور باید آن را تحمل کند. ما معتقدیم این چیزی است که می توانیم آن را حل کنیم."
دولت استرالیا همچنین بودجه ای ۱۰ میلیون دلاری برای ستون چهارم این برنامه ملی سلامت، یعنی تحقیقات پزشکی، اختصاص داده است.
آقای هانت می گوید اطمینان دارد اگر اهداف این برنامه ملی محقق شود، همه استرالیایی ها از لحاظ سلامت شرایط بهتری خواهند داشت.
وی می گوید: "این سیستم بر اساس این چشم انداز تهیه شده که بهترین در جهان باشیم و فقط در صورتی می توانیم به آن تحقق ببخشیم که یک اقتصاد قوی و یک برنامه سلامت بلند مدت در زمینه سلامت روانی و توسعه تا سال ۲۰۳۰ داشته باشیم."
