Key Points
- قوانین نانوشته زیادی برای آنچه مؤدبانه، مناسب یا بی ادبانه تلقی می شود وجود دارد.
- تفاوت در آداب ممکن است به عنوان مانعی برای مهاجرانی باشد که سعی می کنند وارد یک حلقه اجتماعی یا حرفه ای شوند.
- برخی از مهاجران اعتراف می کنند که آنچه در استرالیا توهین آمیز می شود را "به دشواری" آموخته اند.
آداب معاشرت یا «اتیکت» معمولاً به عنوان قانون عرفی تعریف می شود که در یک جامعه، فرهنگ، یا در میان اعضای یک حلقه اجتماعی یا حرفه ای خاص، به عنوان رفتار مؤدبانه و آداب خوب در نظر گرفته می شود.
آماندا کینگ موسس مدرسه ای موسوم به Australian Finishing School است. او به مردم با هر پیشینه فرهنگی می آموزد که چه رفتاری در استرالیا قابل قبول است.
او گفت: «آداب معاشرت، پیرامون رفتار و هنجارهایی است که در جامعه انتظار می رود و داشتن آداب خوب صرفاً به چند اصل بسیار ساده مربوط می شود و ممکن است در مورد ظاهر و نگرش کلی ما باشد که آن تصویر را تشکیل می دهد».
با این حال، خانم کینگ می گوید در استرالیا، آداب معاشرت خوب به محیط و شرایط خاص شما بستگی دارد.
خانم کینگ هشدار میدهد که موانع زبانی و تفاوتهای فرهنگی ممکن است مهاجرانی را که تلاش میکنند وارد حلقههای اجتماعی یا حرفهای شوند، به چالش بکشد. او می گوید درک و پیروی از پروتکل های پذیرفته شده در این خصوص بسیار مهم است.
با آنکه ممکن است برای مهاجران تازه وارد، زمان و تمرین لازم باشد تا بایدها و نبایدهای مربوط به رفتار مودبانه در استرالیا را بیاموزند، اما نقطه بسیار مهمی نیز برای شروع وجود دارد و آن پرهیز از پرسیدن برخی پرسش ها است که نامناسب یا «تابو» تلقی می شوند.
آماندا کینگ گفت: «یک سؤال ناراحت کننده ممکن است در مورد موضوعات شخصی باشد. اینکه ما همیشه در مورد موضوعاتی صحبت کنیم که واقعاً دوست داریم از آنها اجتناب کنیم، به خصوص در هنگام ملاقات با افرادی که به خوبی آنها را نمی شناسیم، و این سؤالات در مورد وضعیت تأهل، امور مالی، مذهبی و سیاست است. مردم می خواهند با دیگران صحبت کنند تا فصل مشترکی را پیدا کنند تا بتوانند ارتباط برقرار کنند. در نتیجه، ما باید به جای سؤال های بسیار شخصی که ممکن است کاملاً توهین آمیز به نظر برسد، در مورد موضوعات دیگر صحبت کنیم».
ارتباط کلید واقعی است؛ اینکه چگونه یک مصاحب ماهر باشیم. اما در نهایت، زمانی که انگلیسی زبان نخست شما نباشد، این امر ممکن است بسیار دشوار است.آماندا کینگ، متخصص و مربی آداب معاشرت

Asking prying questions could land people into uncomfortable territory. Credit: Getty Images/NicolasMcComber
بزرگترین نباید: سوالات شخصی تهاجمی
یکی از مهم ترین قوانین نانوشته در مورد آنچه در استرالیا "رفتار خوب" تلقی می شود، پرهیز از پرسیدن سوالاتی است که نامناسب یا «تابو» تلقی می شوند، زیرا ممکن است باعث ایجاد احساس ناراحتی در دیگران شود.
این سؤالات شامل پرسیدن اطلاعات مربوط به وضعیت تأهل، امور مالی، مذهب و سیاست و سایر موضوعات است.
آماندا کینگ گفت: «یک سؤال ناراحت کننده ممکن است در مورد موضوعات شخصی باشد. اینکه ما همیشه در مورد موضوعاتی صحبت کنیم که واقعاً دوست داریم از آنها اجتناب کنیم، به خصوص در هنگام ملاقات با افرادی که به خوبی آنها را نمی شناسیم، و این سؤالات در مورد وضعیت تأهل، امور مالی، مذهبی و سیاست است. مردم می خواهند با دیگران صحبت کنند تا فصل مشترکی را پیدا کنند تا بتوانند ارتباط برقرار کنند. در نتیجه، ما باید به جای سؤال های بسیار شخصی که ممکن است کاملاً توهین آمیز به نظر برسد، در مورد موضوعات دیگر صحبت کنیم».
با توجه به اینکه هر فرهنگی استانداردهای متفاوتی از آنچه مناسب یا نامناسب تلقی می شود دارد، ما از برخی مهاجران که برای مدتی طولانی در استرالیا بوده اند پرسیدیم که فکر می کنند اشکالات آداب معاشرت در کجاست؟
وینماس یو اصالتاً اهل هنگ کنگ است و ده سال است که در استرالیا زندگی می کند.
او گفت: «یک مثال میتواند این باشد که پدر و مادر ما یا پدربزرگها و مادربزرگها به ما میگویند، شما باید بیشتر غذا بخورید یا باید کمتر غذا بخورید زیرا چاق به نظر میرسید یا لاغر به نظر میرسید، اما وقتی به استرالیا رسیدم، متوجه شدم که برخی از افراد ممکن است این را بسیار شخصی یا توهین آمیز بدانند».

Knowing the rules of etiquette can help avoid feeling awkward at gatherings. Credit: Getty Images/CatLane
او گفت: «گر زن و شوهری بیش از نه ماه ازدواج کرده باشند و صاحب فرزند نشده باشند مردم از آنها میپرسند «چرا؟»، یا از خانم میپرسند «چرا؟» «آیا مشکلی وجود دارد؟» «آیا به پزشک مراجعه کردهاید؟». و من فکر می کنم که اینجا این سئوال خیلی نامناسب است».
اهمیت آداب معاشرت در هنگام کاریابی
ندانستن قوانین ناگفته آداب معاشرت نیز ممکن است مانعی برای مهاجران در محل کار یا هنگام جستجوی شغل ایجاد کند.
فابیولا کمبل ۱۸ سال است که در استرالیا زندگی می کند. او که اصالتاً اهل ونزوئلا است، در سال ۲۰۱۹ سازمانی را به نام Professional Migrant Women تأسیس کرد.
او گفت: «هدف این سازمان از بین بردن شکاف بین مهاجرت و اشتغال حرفهای برای زنان بود، با این درک که بسیاری از زنان حرفهای بیکار یا کمکار بودند. این زنان فاقد مهارت و تجربه نبودند، چیزی که آنها فاقد آن بودند، درک نحوه عملکرد فرآیند استخدام در استرالیا بود».
هدف این شبکه همچنین راهنمایی و توانمندسازی زنان خارجی است که به دنبال ورود به بازار کار استرالیا هستند.

Networking etiquette is crucial when job hunting or in the professional workplace. Credit: Getty Images/Kosamtu
خانم کمبل معتقد است که تفاوتهای فرهنگی میتواند به مانعی برای متخصصان مهاجر در محل کار تبدیل شود، زیرا عامل اصلی شبکهسازی و آداب معاشرت در ایجاد روابط خوب نهفته است.
او گفت: «چیزهای خاصی وجود دارد که شما به سختی آنها را یاد می گیرید. به عنوان مثال برخی از افراد، شاید به دلیل فرهنگشان، میخواهند به عنوان افرادی که ابتکار عمل را در دست می گیرند، دیده شوند، یا شاید ممکن است کمی زورگو باشند».
چیزهای خاصی وجود دارد که شما به سختی آنها را یاد می گیرید. به عنوان مثال برخی از افراد، شاید به دلیل فرهنگشان، میخواهند به عنوان افرادی که ابتکار عمل را در دست می گیرند، دیده شوند، یا شاید ممکن است کمی زورگو باشندفابیولا کمپبل، بنیانگذار Migrant Professional Women
خانم کمبل گفت داشتن یک استراتژی خوب در هنگام شبکهسازی شاید این باشد که به حقوق افراد دیگر تجاوز نکنید و با احترام از آنها برای برقراری ارتباطی حرفهای از قبل اجازه بگیرید. همچنین، اجازه دهید تا آنها در هنگام ملاقات نخست، صحبت کنند.
از جمله نکات مهم که خانم کمپبل برای جلوگیری از ایجاد توهین، آنها را توصیه می کند استفاده منظم از عبارات مؤدبانه ای مانند «لطفا» و «متشکرم» است.
او اگرچه می گوید این کلمات را به طور مکرر نیز نگویید، زیرا ممکن است «بیش از حد» تلقی شود.

در برخی فرهنگ ها، عذرخواهی مداوم یا گفتن «متشکرم» نشانه ای از رفتار مؤدبانه است. با این حال، در استرالیا، این عبارات باید به طور گاه به گاه استفاده شوند، اما نه به طور مکرر. Credit: Getty Images/RRice1981
از مردم میپرسم که اگر احساس ناراحتی میکنند به من بازخورد بدهند. به این ترتیب، می توانم ارتباط خود را بهبود بخشم و همچنان پیام مورد نظر را ارائه دهم.فابیولا کمبل
آماندا کینگ مربی آداب معاشرت نیز توصیه می کند که در موقعیت های اجتماعی یا حرفه ای، بسیار مهم است که «وقت شناس» باشید.
او گفت اگر برای یک گردهمایی یا جلسه دیر میکنید، از حداقل ۱۵ تا ۲۰ دقیقه قبل به میزبان خود اطلاع دهید.
همچنین مطمئن شوید که خود را به وضوح و با اطمینان به دیگران معرفی می کنید.
با این حال، خانم کمپبل میخواهد که مهاجران در عین حال احساس راحتی کنند، زیرا بسیاری در استرالیا تجربه برخورد با افراد با پیشینههای فرهنگی و زبانی متفاوت را دارند.
او گفت: «بیشتر مردم استرالیا، با مهاجران و به ویژه مهاجرانی که زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم آموخته اند، تماس دارند. آنها ممکن است بفهمند که برخی از مردم منظورشان این نیست، اما ممکن است مهارتهای زبانی برای برقراری ارتباط درست را نداشته باشند».