وزیر بهداشت وسترن استرالیا اعلام کرده است که در هفته جاری یک سری "کلینیک های تب" برای آن دسته از افرادی که علائم کروناویروس (کووید-۱۹) را دارند، افتتاح می شود.
این در حالی است که عالی رتبه ترین مقام پزشکی در ایالت نیوساوت ولز نیز به بیمارستان های توصیه کرده است تا نسبت به ایجاد یک سری "کلینیک های تنفسی" برای برخورد با افزایش بالقوه موارد کووید-۱۹ اقدام کنند.
این امر در حالی رخ می دهد که سایر ایالت ها نیز قرار است نسبت به تاسیس مراکز ویژه مبارزه با کووید-۱۹ اقدام کنند (به ویژه در صورت انتقال این ویروس از شخصی به فرد دیگر در داخل جامعه).
اما آیا می دانید این این کلینیک ها چیست و چرا به شما توصیه می شود تا به جای ملاقات با پزشک عمومی خود یا مراجعه مستقیم به اورژانس، به آنها مراجعه کنید؟
کلینیک های تب چه هستند؟
کلینیک های تب از امکانات ویژه ای برای ارزیابی، آزمایش، و معالجه افراد برخوردار هستند و در صورت لزوم می توانند آنها را به سیستم مراقبت های بهداشتی در کشور ارجاع دهند.
در صورت انتشار قابل توجه کروناویروس در داخل جامعه استرالیا، انتظار آن می رود تا بخش عمده ای از افرادی که به این کلینیک ها مراجعه می می کنند:
- * افرادی باشند که نگران هستند که شاید بیمار شده باشند اما علائمی از این بیماری را بروز نداده اند ("افراد نگران اما خوب از نظر سلامتی")،
- * افرادی باشند که فکر می کنند ممکن است با یک فرد آلوده به کروناویروس در تماس بوده باشند،
- * مبتلایان به بیماریهای دیگری باشند که می خواهند اطمینان کسب کنند که به کروناویروس مبتلا نشده اند.
ایده اصلی تاسیس این کلینیک ها انتقال و هدایت آن دسته از افراد که نگران آن هستند که شاید مبتلا به کووید-۱۹ شده باشند به بخش های دیگری غیر از بخش اورژانس و مطب پزشکان عمومی در کشور است .
این امر نه تنها باعث کاهش تقاضا برای این خدمات سنتی می شود بلکه به طور بالقوه می تواند شیوع بیماری را نیز در بین جوامع آسیب پذیر مانند بیماران و سالمندان نیز محدود کند.
مطب پزشکان عمومی دارای اتاق های انتظار است و با وجود آنکه آنها اقدامات کنترل کننده عفونت خود را افزایش می دهند اما همه این روش ها لزوما نمی توانند این کار را به صورت مؤثر انجام دهند.
از سوی دیگر، بخش های اورژانس نیز از ساختار لازم برای جداسازی تعداد زیادی از بیماران بالقوه عفونی برخوردار نیستند.
اما در عوض، کلینیک های تب می توانند تعداد زیادی از افراد را با سطح مناسبی از منظر کنترل عفونت، ارزیابی و درمان کنند. کارکنان این کلینیک ها نیز افرادی هستند که به صورت اختصاصی به این کار اشتغال دارند. بنابراین، تخصص لازم در یک مکان متمرکز شده است.
کلینیک های تب، بخشی از برنامه اضطراری بهداشتی در کشور در واکنش به شیوع کروناویروس هستند.
ایالت های گوناگون در استرالیا نامهای گوناگونی را برای این کلینیک ها انتخاب کرده اند. به عنوان مثال، در ایالت نیوساوت ولز نام رسمی آنها "مراکز ارزیابی همه گیری" یا pandemic assessment centres است.
این کلینیک ها در کجا قرار دارند؟
کلینیک های تب ممکن است در داخل یک سری مراکز جدید تاسیس شوند یا از طریق تغییر دادن یک سری مراکز درمانی فعلی (مانند مراکز بهداشت جمعی فعلی) فعالیت خود را آغاز کنند.
آنها باید در جایی مستقر شوند که عموم جامعه بتواند به راحتی به آنها دسترسی داشته باشد. این مراکز باید دارای پارکینگ باشند و ترجیحا از مراکز بهداشتی و درمانی پرجمعیت موجود دور باشند.
این مراکز ممکن است بیشتر در برخی از مناطق پر جمعیت قرار داشته باشند زیرا در مناطق روستایی تعداد بیمارانی که به این مراکز رجوع می کنند به مراتب کمتر است.
کارمندان این مراکز مانند پزشکان، پرستاران و کارکنان آزمایشگاه آن عموماً از خدمات درمانی موجود به این مراکز می آیند.

کلینیک های تب تنها بخشی از واکنش گسترده تر سیستم بهداشتی هستند و هرگز نمی توانند جایگزین سایر مراکز مراقبتی شوند.
این مراکز در حالی تاسیس می شوند که آن تعداد از بیمارانی که شدیدا بیمار هستند هنوز نیازمند تماس با خدمات اورژانس هستند و باید در بیمارستان بستری شوند. این نیز گفتنی است که بسیاری از بیماران نیز تصمیم می گیرند تا پزشک معالج همیشگی خود را ملاقات کنند.
آیا تاسیس کلینیک ها تب کارساز است؟
تا کنون تحقیقات اندکی درباره تجربه افراد از کلینیک های تب منتشر شده است. کم بودن تعداد موارد شیوع و همه گیری در میان بیماران باعث شده است تا توجیه کافی برای احداث این مراکز وجود نداشته است.
در طول دوران همه گیر شدن بیماری آنفولانزای خوکی در سال ۲۰۰۹ استرالیایی ها مایل بودند تا هنگامی که در بخش اورژانس بستری شده اند از یکی از این درمانگاه ها استفاده کنند. بر اساس گزارش ها، بیش از ۱۰۰۰ نفر مبتلا به علائم آنفلوانزا در یک ماه به این مراکز مراجعه کردند.
با این وجود، هر گونه ارزیابی درباره عملکرد کلینیک های تب در سیستم های بهداشتی (چه در بهبود وضعیت بهداشتی، چه در کاهش هزینه ها) دشوار است.
نتیجه گیری
مردم حق دارند تا در مورد شیوع کووید-۱۹ نگران باشند اما اینکه بیش از اندازه نگران باشند، امر شایسته ای نیست.
داده های اخیر حاکی از آن است که کروناویروس (کووید-۱۹) یک بیماری بسیار عفونی است. اگرچه ۸۰ درصد از افراد مبتلا به این عفونت، یک بیماری خفیف تا متوسط را تجربه می کنند. ۲۰ درصد از افراد مبتلا به کووید-۱۹ یک بیماری شدید/بحرانی را تجربه می کنند و متاسفانه ۲ تا ۳ درصد نیز جان خود را از دست می دهند.
بهترین کاری که افراد می توانند در شرایط کنونی انجام دهند، اقدامات احتیاطی معقول است: از رفتن به مکان های شلوغ خودداری کنید، مرتباً دستان خود را بشویید و از تماس با چشم و دهان خودداری کنید.
کلینیک های تب ممکن است نقشی در ارائه یک منبع واحد ارزیابی، توصیه و درمان ایفا کنند. اما با این حال، ما هنوز به روش های کنترل کننده پیشرفته عفونت و دسترسی به منابع دیگر مراقبت های درمانی نیاز داریم.
Gerard Fitzgerald has previously received funding from the NHMRC to examine the impact of Swine flu on emergency departments. He is a Member of the Board of Medic Alert Foundation Australia.

The Western Australian health minister has announced “fever clinics” are to open this week for people who think they have coronavirus symptoms.
And in NSW, the chief health officer has advised hospitals set up “respiratory clinics” to deal with a potential spike in COVID-19 cases.
Other states are set to open their own versions, particularly if transmission of the virus from person to person becomes more established in the community.
So what are these clinics? And why are people being advised to use them rather than seeing their GP or going straight to the emergency department?
What are ‘fever clinics’?
Fever clinics are dedicated facilities to assess, test, treat and reassure people, and where necessary, to triage them through the healthcare system.
In the absence of substantial community transmission of the virus in Australia, it’s expected most people who’ll use these clinics will be:
- People worried they’re sick but aren’t showing symptoms (the “worried well”)
- People who think they may have been in contact with an infected person
- People with other illnesses who want reassurance
The idea is to divert people concerned they may be infected away from emergency departments and general practices.
Not only does this reduce demand for these traditional services, it potentially limits the spread of disease among vulnerable populations, such as the sick and elderly.
General practices have open waiting rooms and while they can ramp up their infection control measures, not all practices can do this effectively.
Similarly, emergency departments are not well structured to isolate large numbers of potentially infectious patients.
By contrast, fever clinics can assess and treat potentially large numbers of people with appropriate levels of infection control. They’re also staffed by people dedicated to this one task. So expertise is concentrated in one location.
Fever clinics are part of a broader to the coronavirus. And different states give them different names. For instance, in NSW their is “pandemic assessment centres”.
Where are these clinics?
Fever clinics may be set up in new facilities or by repurposing existing ones, such as community health centres or dedicated general practices.
They need to be somewhere with good public access (and parking), preferably away from existing crowded major health facilities to avoid congestion.
They may be possible in heavily populated areas but less so in rural areas as they require enough patient numbers (to make them viable) and access to enough staff.
Staff – such as doctors, nurses and laboratory staff – will generally come from the existing health service, potentially leaving these services short. And staffing may be an issue in rural and remote areas that are already under-resourced.

People who attend these fever clinics, who require higher levels of care, will need to be referred to specific health facilities. So arrangements for referral and safe transfer are needed.
Fever clinics are also only part of a broader health system response and can never replace other sources of care.
Severely ill patients will still call for an ambulance and need to be in hospital. Many patients will choose to see their regular GP.
So the broader health system needs to be supported if we are to mount an effective health response against the coronavirus.
Do fever clinics work?
There is surprisingly little published research about people’s experience with fever clinics. Few outbreaks have had enough patient numbers to justify setting them up.
During the , Australians were keen to use one clinic when it was located within an emergency department. More than 1,000 people with flu-like symptoms attended in one month.
However, it is difficult to find any evaluation of how well fever clinics work across health systems, either in improving health outcomes or reducing costs.
What’s the take-home message?
People have a right to be concerned, but not unduly alarmed, about the outbreak of COVID-19.
Recent data the disease is highly infectious although 80 per cent of people have a mild-to-moderate disease, 20 per cent a severe/critical illness and 2-3 per cent die.
People who are at greater risk are those who are older or have other illnesses.
The best thing people can do is to take reasonable precautions: avoid crowded places, wash your hands regularly and avoid touching your eyes and mouth.
Fever clinics may well have a role in providing a single source of assessment, advice and treatment. However, we still need enhanced infection control procedures across the healthcare system and to access other sources of medical care.
Gerard Fitzgerald has previously received funding from the NHMRC to examine the impact of Swine flu on emergency departments. He is a Member of the Board of Medic Alert Foundation Australia.
