افراد زبان های آسیایی
استرالیا یک مرحله گذار از زبان های اروپایی به سمت زبان های آسیایی را تجربه می کند.
یک کارشناس زبان شناسی اگرچه می گوید تصویر خیلی واضحی از افرادی که به این زبان ها صحبت می کنند وجود ندارد.
گلن کاپوانو کارشناس جمعیت شناسی می گوید استرالیا از دیر باز به سمت گوناگونی های زبانی تمایل داشته است.
او می گوید: «ما در مدتی بیش از ۲۰ سال، دو میلیون نفر که به زبانی غیر از انگلیسی صحبت می کردند را به خود اضافه کرده ایم».
بر اساس نتایج آخرین سرشماری در استرالیا (سال ۲۰۱۶) بیشترین رشد زبانی در استرالیا متعلق به افرادی بوده است که به زبان های مندرین، پنجابی، فارسی، دری، و هندی صحبت می کنند.
در حال حاضر تعداد ۵۰۰ هزار نفر بیشتر در استرالیا حضور دارند که به این زبان ها صحبت می کنند.
بیشترین افزایش زبانی متعلق به زبان مندرین است که امروزه در حدود ۶۰۰ هزار نفر در استرالیا به آن صحبت می کنند. (۲۶۰ هزار نفر بیشتر از زمان سرشماری سال ۲۰۱۱ در استرالیا).
بزرگ ترین تغییر در چیدمان جمعیتی استرالیا نیز مربوط به افرادی است که دارای پیشینه های غیر انگلیسی زبان هستند. این افراد در حال حاضر ۲۱ درصد از کل جمعیت کشور را تشکیل می دهند. این تعداد در سال ۱۹۹۶ در حدود ۱۵ درصد جمعیت کل کشور را تشکیل می دادند. کارشناسان علت این افزایش شدید را مهاجرت از کشورهایی مانند چین و هند می دانند.
در سال ۱۹۹۶ تعداد مهاجرت از کشورهای هند و چین در مجموع معادل ۱/۶ درصد جمعیت کل کشور بود. این در حالی است این میزان در سال ۲۰۱۶ به ۱۵ درصد افزایش یافته است.
آقای کاپوانو می گوید: «ظرف ۲۰ سال گذشته تعداد افرادی که به زبان مندرین صحبت می کنند در استرالیا پنج برابر شده است».
این همان نکته ای است که جان هاجک کارشناس امور چندزبانی از دانشگاه ملبورن آن را «گذار بسیار تند و جدی از زبان های اروپایی به سمت زبان های آسیایی» می نامد.
زبان های اروپایی در استرالیا در حال انقراض هستند
افزایش تعداد افرادی که در استرالیا به زبان های مندرین، پنجابی و هندی صحبت می کنند در کنار جوامع بزرگی متشکل از افرادی که به زبان های عربی، کانتونی، ویتنامی و فیلیپینی صحبت می کنند در حالی اتفاق می افتد که تعداد آنهایی که به زبان هایی مانند ایتالیایی و یونانی صحبت می کنند، کمتر از گذشته است.
شاید یکی از دلایل این امر را بتوان اینگونه توضیح داد که نسل مهاجران قدیمی در کشور رو به کهولت دارند. به عنوان مثال، سن متوسط مهاجران متولد اروپا در حدود ۵۹ سال است. این در حالی است که سن متوسط مهاجران متولد شده در آسیا ۳۵ سال است.
بر اساس گزارش اداره آمار استرالیا، یک استرالیایی نسل دوم مهاجر (فردی که والدینش در خارج از استرالیا متولد شده اند) اگر بالای ۴۰ سال داشته باشد به احتمال بالا والدینی اروپایی خواهد داشت و اگر کمتر از ۴۰ سال داشته باشد والدینی آسیایی خواهد داشت.
پژوهش های انجام گرفته در استرالیا حاکی از آن است که مهاجران نسل دوم یا سوم احتمالا به زبانی صحبت خواهند کرد که مادرانشان با آن زبان با آنها صحبت کرده باشند.
اگرچه این نیز گفتنی است که برای بسیاری از مهاجران، استرالیا به معنای کشوری است که آنها در آن مستقر شده و اسکان یافته اند و در نتیجه این افراد سعی می کنند تا خود را با زبان انگلیسی آشنا کرده و آن را فرا بگیرند.
زبان ایتالیایی دومین زبان بزرگ در سال ۱۹۹۶ در استرالیا به شمار می رفت اما در حال حاضر ۲۸ هزار نفر کمتر از آن زمان به این زبان صحبت می کنند.
مهاجران چندزبانه
مهاجران با مهاجرت خود به استرالیا همچنین یک میراث غنی (صحبت به چند زبان) را با خود به استرالیا می آورند.
اما یکی از محدودیت هایی که داده های کنونی در سرشماری با آن روبرو است آن است که از افراد می خواهد تا تنها یک زبان دیگر را که در خانه به آن تکلم می کنند، معرفی کنند.
آقای کاپوانو می گوید: «ایده اصلی ورای این پرسش آن است که از فرد بپرسد زبان اصلی او چیست نه آنکه بخواهد بداند او چند زبان را متوجه می شود یا به آنها صحبت می کند».
او گفت:«اگرچه در کشور نیوزیلند اآنها از فردی که برگه های سرشماری را پر می کنند می خواهند تا همه زبان هایی را که به آنهه صحبت می کند، بنویسد».
او گفت در استرالیا از غیر انگلیسی زبانان پرسیده می شود تا توضیح دهند که مهارت آنها در تکلم به زبان انگلیسی در چه حدی است اما این پرسش از انگلیسی زبانان پرسیده نمی شود.
و امر در حالی رخ می دهد که برای آن دسته از هندی هایی در که استرالیا زندگی می کنند، دو زبانه بودن یا در برخی مواقع حتی چند زبانه بودن مانند بخشی از زندگی روزمره آنها است.
در حال حاضر ۲۶ درصد از جمعیت استرالیا در خارج از این کشور به دنیا آمده اند. این در حالی است که ۱۴ درصد از جمعیت ایالات متحده آمریکا در خارج از این کشور متولد شده اند.
