به گزارش نیویورک تایمز، پژوهش ها نشان داده است که ضعف یا فقدان حس بویایی ، به نام آنوسمیا ، به عنوان یکی از علائم شایع کووید-۱۹ مطرح شده است. برای برخی بیماران، این اولین علامت و گاهی اوقات تنها علامت ابتلا بوده است.
آنوسمیا در اغلب موارد با از بین رفتن حس چشایی همراه است که در این بیماران به طور ناگهانی و چشمگیری اتفاق می افتد، تقریباً انگار که یک سوئیچ از کار افتاده باشد.
بیشتر این بیماران بعد از بهبودی، معمولاً طی چند هفته ، حس بویایی و چشایی خود را به دست می آورند. اما در اقلیتی از بیماران ، این مشکل همچنان ادامه پیدا کرده به طوری که پزشکان نیز نتوانسته اند بگویند که آیا این حواس برمی گردند و یا چه زمانی ممکن است برگردند.
در حقیقت، دانشمندان در مورد چگونگی ایجاد آنوسمیای مداوم توسط ویروس و یا چگونگی بهبود آن اطلاعات کمی دارند.
بر اساس این گزارش، همزمان با گسترش ویروس کرونا در سراسر جهان، برخی از کارشناسان ترس از این دارند که در نتیجه این بیماری همه گیر، عده زیادی از افراد حس های چشایی و بویایی خود را هرگز به دست نیاورند.
حس بویایی بطور تنگاتنگی با چشایی و اشتها گره خورده است و آنوسمیا اغلب احساس لذت خوردن را از افراد می گیرد.
همچنین، فقدان ناگهانی این حس ها ممکن است تأثیر عمیقی بر روحیه و کیفیت زندگی افراد داشته باشد. مطالعات، آنوسمیا را به انزوای اجتماعی و آنهدونیا (ناتوانی در لذت بردن) ، و همچنین احساس عجیب جدا شدن پیوند داده اند.
دانشمندان انگلیسی در این خصوص، تجربیات ۹ هزار بیمار مبتلا به کووید-۱۹ را که به یک گروه حمایتی در فیس بوک پیوستند ، مطالعه کرده اند.
بسیاری از اعضا گفته اند که آنها نه تنها لذت غذا خوردن ، بلکه لذت معاشرت را نیز از دست داده اند و این از دست دادن ها باعث ضعیف شدن روابط آنها با دیگران شده و آنها را منزوی و حتی جدا از دنیای واقعیت ها کرده بود.
ساندیپ رابرت داتا ، استادیار نوروبیولوژی در دانشکده پزشکی هاروارد در این باره می گوید: "از منظر بهداشت عمومی ، این مسٔله واقعاً مهم است."
او ادامه می دهد: "با توجه به تعداد مبتلایان به کووید-۱۹ در سراسر جهان، حتی اگر فقط ۱۰ درصد آنها فقدان حسهای بویایی و چشایی را مدت طولانی تری داشته باشند ، این به این معناست که ما در مورد میلیون ها نفر صحبت می کنیم."
بر این مبنا، فوری ترین اثرات ناتوانی حس های بویایی و چشایی، اثرات تغذیه ای است. افراد مبتلا به آنوسمیا ممکن است همچنان مزه های اولیه را حس کنند ، اما بویایی که از طریق صدها گیرنده به مغز علامت می دهند ، باعث ایجاد پیچیدگی در حس عطر و طعم می شود.
همچنین بسیاری از افرادی که بویایی ندارند ، اشتهای خود را از دست می دهند و در معرض کمبود تغذیه و کاهش ناخواسته وزن قرار می گیرند.
بویایی همچنین به عنوان یک سیستم هشدار اولیه عمل کرده و انسان را از خطرات موجود در محیط اطراف مانند نشت گاز آگاه می کند.
کاهش حس بویایی در سنین بالا یکی از دلایلی است افراد مسن در معرض خطر حوادثی مانند آتش سوزی ناشی از سوختن مواد غذایی روی اجاق گاز بیشتر قرار می گیرند.
