Key Points
- استرالیا یکی از بالاترین موارد آلرژی غذایی را دارد
- برنامه‌های عملیاتی راهنمایی روشنی برای تشخیص و مدیریت واکنش آلرژیک ارائه می‌دهند
- انژکتورهای آدرنالین با نسخه PBS در دسترس هستند
مدیریت یک کودک مبتلا به آلرژی در مراکز آموزشی و مهدکودک‌ها، بر ارتباط بین والدین، مدارس و پزشکان متکی است.
ماریا سعید، مدیر عامل سازمان آلرژی و آنافیلاکسی استرالیا، معتقد است که آلرژی در مدارس در استرالیا به خوبی مدیریت می‌شود و برنامه‌ریزی آن با یافتن یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی باتجربه شروع می‌شود که قابل اعتماد شما باشد.
او می گوید: «وقتی در مورد بیماری آلرژیک صحبت می کنید، باید تحت نظر یک پزشک با تجربه در زمینه آلرژی باشید. بسیار مهم است که مردم پزشکی مورد اعتماد خود را پیدا کنند و این واقعیت را درک کنند که همه پاسخ ها را نخواهند یافت زیرا هنوز در مورد بیماری‌های آلرژیک ناشناخته های زیادی وجود دارد. اما توصیه ما این است که کسی را پیدا کنید که به او اعتماد دارید و توصیه های او را بکار بگیرید.»
هنگام فرستادن کودکان مبتلا به آلرژی یا آنافیلاکسی به مدارس و مراکز مراقبت از کودکان، لازم است که والدین اطلاعاتی در مورد وضعیت کودک از جمله یک Action Plan یا برنامه عملیاتی ارائه دهند.
برنامه عملیاتی انجمن ایمونولوژی بالینی و آلرژی استرالیا (ASCIA) یک سند پزشکی است که اطلاعات واضح و مبتنی بر شواهد را برای تشخیص و مدیریت یک واکنش آلرژیک ارائه می دهد. این سند باید توسط پزشک معالج یا پرستار تکمیل و امضا شود.
بسیار مهم است که مردم پزشکی مورد اعتماد خود را پیدا کنند و این واقعیت را درک کنند که همه پاسخ ها را نخواهند یافت زیرا هنوز در مورد بیماری‌های آلرژیک ناشناخته های زیادی وجود دارد.Maria Said, CEO of Allergy and Anaphylaxis Australia
برنامه های عملیاتی و واکنش‌های آلرژیک را بشناسید و مدیریت کنید
دکتر کیتی فریت، متخصص ایمونولوژی و آلرژی کودکان در بیمارستان کودکان سیدنی است.
و می گوید که: «انواع مختلفی از برنامه‌های عملیاتی وجود دارد و همه آنها به صورت رایگان برای دانلود از وب سایت ASCIA در دسترس هستند. یکی برنامه عملیاتی به نام "برنامه قرمز" است برای آنافیلاکسی، که اگر آلرژی غذایی داشته باشید، این برنامه به شما ارائه شده و تزریق آدرنالین نیز تجویز می‌شود. دیگری "برنامه سبز" است که به کودکانی ارائه می‌شود که برایشان تزریق کننده آدرنالین تجویز نشده اما همچنان در معرض خطر یک واکنش آلرژیک هستند.»
Action Plan ها به صورت رایگان از وب سایت ASCIA دانلود می‌شوند و نسخه‌های ترجمه شده آنها نیز موجود است.
برنامه‌های عملیاتی منقضی نمی‌شوند، اما ممکن است هر چند وقت یکبار نیاز به بازنگری داشته باشند که این تصمیم گیری در اختیار پزشک شما است.
"گاهی اوقات برخی مدارس درخواست می کنند که برنامه های عملیاتی هر سال به روز شود، اما این واقعا ضروری نیست، زیرا برای بعضی از کودکان مبتلا به برخی آلرژی‌ها، ممکن است فقط هر ۱۸ ماه یا هر دو سال یکبار این بررسی لازم باشد."
سال گذشته، استرالیا یک «دستورالعمل ملی بهترین عملکرد» را برای پیشگیری و مدیریت آنافیلاکسی در مدارس و مراکز مراقبت از کودکان راه‌اندازی کرد.
به گفته خانم سعید، یکی از پیام‌های کلیدی در دستورالعمل‌ها، اهمیت «آگاه‌سازی درباره آلرژی» است، به‌جای تکیه بر ممنوعیت مطلق برخی غذاها مانند آجیل و تخم‌مرغ، که می‌تواند احساس امنیت کاذب ایجاد کند.
او می‌گوید: "ممنوعیت کارساز نیست. ما باید سیستم‌هایی برای کمک به کاهش خطر در محیط کلاس داشته باشیم. البته منظورم این نیست که ما به همه بگوییم که بادام زمینی یا کنجد را به کلاس بیاورند."
برای نوویا چان، که پسرش تریستن به بسیاری از غذاها، مانند محصولات لبنی، تخم مرغ، غذاهای دریایی و آجیل حساسیت دارد، آموزش پسرش در مورد این وضعیت و داشتن قوانین محکم در این مورد بسیار مهم است.
او می‌گوید: «به تریستن می گویم، هر چیزی را از دست دیگران نخورد و اگر می‌خواهد غذایی را امتحان کند که قبلاً هرگز نخورده، همیشه آن را برای من بیاورد تا بتوانم موادش را بررسی کنم و مطمئن شوم که برایش خوب باشد و آجیل، لبنیات و تخم مرغ نداشته باشد.»
در مدرسه تریستن، برنامه‌های عملیاتی را به دیوار کلاس می‌زنند تا وضعیت او را به معلمان و همکلاس‌هایش یادآوری کنند. این کار به دانش آموزان اجازه می دهد تا به طور طبیعی در مورد آلرژی ها یاد بگیرند و به آنچه در جعبه‌های ناهار آنها گذاشته می‌شود توجه کنند.
مادر تریستن می‌گوید: "خوشبختانه، اشتراک غذا در مدرسه ممنوع است و به همه دانش آموزان گفته می شود که میان وعده یا ناهار خود را با همکلاس‌های خود به اشتراک نگذارند."
Preschool kids Source: Getty / skynesher
ممنوعیت کارساز نیست. ما باید سیستم‌هایی برای کمک به کاهش خطر در محیط کلاس داشته باشیم.Novia Chan
خانم سعید می گوید، مهم این است که والدین و کارکنان مدرسه "با هم همکاری کنند" و همه کودکان "مناسب با سن‌شان" در این مراقبت از دوستان خود که آلرژی غذایی دارند مشارکت داشته باشند و اینکه بدانیم چگونه یک واکنش آلرژیک را تشخیص دهیم و در صورت وقوع چه کنیم.
والدین همچنین ملزم به ارائه هر گونه دارویی هستند که در برنامه عملیاتی ذکر شده است.
Checking label ingredients at supermarket
ایده آل است که تاریخ انقضای دارو یادداشت شود، زیرا ممکن است دانش آموزی نتواند در برنامه‌های خارجی یا داخلی مدرسه شرکت کند اگر داروها منقضی شده باشند.
در استرالیا برای تهیه انژکتورهای آدرنالین، Epipen یا Anapen نیازی به نسخه پزشک ندارید. دکتر فریت Frith می گوید، اما خرید بدون نسخه آنها گران می‌شود و برای یک انژکتور حدود ۷۵ تا ۱۰۰ دلار هزینه دارد و بهترین راه این است که نسخه معتبر PBS (طرح مزایای دارویی) داشته باشید که به شما امکان می دهد دو انژکتور آدرنالین با قیمت حدود ۴۰ دلار بخرید.
نسخه اولیه PBS باید توسط یک متخصص تایید شود و پس از آن، نسخه ها می تواند توسط GP (پزشک عمومی) نوشته شود.
دکتر فریت بیماران خود را تشویق می‌کند که تزریق‌کننده‌های آدرنالین تاریخ مصرف گذشته را نگه دارند و استفاده کنند، زیرا سال گذشته شاهد کمبود منابع ملی به دلیل همه‌گیری بودیم.
او می‌گوید: "مهم است که شما همیشه به یک انژکتور تاریخ‌دار دسترسی داشته باشید، اما من فکر می کنم آدرنالین قدرت خود را به طور کامل از دست نمی دهد، بنابراین خوب است که آن را به عنوان یک نسخه پشتیبان نگه دارید. اگر تاریخ مصرف آن تمام شده است، می توانید فقط برای آشنایی با آن، آن را روی یک بطری آب یا یک پرتقال تمرین کنید، و می توانید در داروخانه محلی خود آن را دور بریزید."
فرستادن کودکان مبتلا به آلرژی به مدرسه و آموزشگاه‌ها برای والدین نگران‌کننده است، اما برقراری ارتباط موثر، نه تنها با فرزندتان، بلکه با مدرسه نیز، در امر آموزش و آگاهی از آلرژی بسیار مهم است.
برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به:
