آیا ترجیح می دهید جسد شما را پس از مرگ دفن کنند یا آن را بسوزانند؟ شاید از خواندن این مطلب متعجب شوید که تصمیم شما احتمالاً به شدت تحت تأثیر اجداد شما قرار گرفته است.
جامعه استرالیا از ۱۵۰ سال پیش یعنی زمان طراحی و برنامه ریزی گورستان ها در ایالت ویکتوریا به صورت عمده ای تغییر کرده است. اما هنوز در مورد نیازهای در حال تغییر جامعه در خصوص آنکه پس از مرگ چه اتفاقی برای جسد ما رخ خواهد داد، تغییر و توسعه عمده ای صورت نگرفته است.
جمعیت استرالیا در حال پیر شدن است
جمعیت استرالیا در حال پیر شدن است. در سال ۲۰۱۷ سن حدود ۱۵ درصد از استرالیایی ها ۶۵ سال و بالاتر بود. حدود یک سوم از افراد مسن در استرالیا در خارج از کشور متولد شده اند و اکثر آنها دارای پیشینه ای غیر انگلیسی زبان هستند.
همین امر بر آداب و مناسک ما برای دوران پس از مرگ و یادبود و همچنین گورستانهای فعلی و آینده در استرالیا تاثیر می گذارد.
در یک پروژه تحقیقاتی مشترک که نتیجه پاسخ های افراد شرکت کننده در یک نظرسنجی و گفتگوهای طولانی با اعضای جوامع گوناگون است یافته شده است که گورستان ها برای استرالیایی ها اهمیتی مستمر دارند، اگرچه معنا و عملکرد آنها در حال تغییر است.
بیش از نیمی از ۳۸۰ نفری که در این نظرسنجی شرکت کردند گفتند که هنوز یک بار در سال (یا بیشتر) از یک قبرستان بازدید می کنند. ۲۳ درصد نیز گفتند که یک بار در ماه (یا بیشتر) به یک گورستان می روند.
اما داده های مربوط به گفتگوهایی که با اعضای جوامع گوناگون انجام شده است تصویری پیچیده تر و پویاتر را نشان می دهد. مردم جوامعی که از نظر زبانی و فرهنگی متنوع هستند (CALD) بر این باور بودند که گورستان های استرالیا سبزتر هستند و بهتر اداره می شوند و کمتر از قبرستان های کشورهای اصلی خود ترسناک هستند.
پژوهشگرانی که این نظرسنجی و گفتگوها را انجام داده اند می گویند آنها دریافته اند که مردم جوامع متنوع فرهنگی و زبانی (CALD) تمایل دارند بیش از همتایان انگلو (بریتانیایی سفید پوست یا شهروند مناطق شمال اروپا) خود به قبرستان ها مراجعه کنند و ترجیح می دهند قبرستان ها را حفظ کنند تا نوعی حس تعلق خاطر همچنان حفظ شود.
از طرف دیگر، در یافته های این پژوهش مشخص شده است که انگلو-استرالیایی ها عموماً ترجیح می دهند که پس از مرگ سوزانده شوند و غالباً تصمیم می گیرند تا خاکسترشان را در مکانهایی غیر از یک قبرستان پراکنده کنند.
حتی در یکی از موارد، یکی از شرکت کنندگان در این نظرسنجی و گفتگوها گفته بود می خواهد خاکسترش را در یک تاکستان فرانسوی، یک آتشفشان در وسط یک جزیره و یک ساحل محلی پراکنده کنند.
برای اکثر مصاحبه شوندگان از پیشینه های زبانی و فرهنگی غیر انگلیسی، گورستان یک مکان مهم سرشار از آیین های فرهنگی به شمار می رود.
مصاحبه شوندگان از جوامعی که از نظر زبانی و فرهنگی متنوع هستند به خصوص افراد از پیشینه فرهنگی آسیایی تجربه مثبتی از گورستان های استرالیا داشتند.
جنی (60 ساله ، چینی مالزیایی) درباره مقایسه قبرستان های استرالیا با مقایسه در مالزی گفت: "در مالزی، قبرستان ها مانند این نیستند. همه آنها در مناطق مرتفع قرار دارند. به ما آموخته شده است که گورها مخفیگاه های بزهکاران و سارقان هستند. آنها به سراغ شما می آیند و اموال شما را به سرقت می برند. بنابراین ما به قبرستان ها نمی رویم".
تصور اینکه گورستانهای استرالیا دلگشاتر، سبزتر، دارای مدیریت بهتر، در دسترس تر و حتی کمتر از قبرستان های کشور اصلی ترسناک هستند، باعث می شد تا بسیاری از مهاجران آسیایی تمایل بیشتری برای بازدید از یک گورستان در استرالیا داشته باشند.
علاوه بر آن، از دیدگاه زیبایی شناختی، بسیاری از مصاحبه شوندگان از پیشینه های زبانی و فرهنگی متنوع در خلال این گفتگوها و نظرسنجی گفته اند آنها گورستان ها در استرالیا را به عنوان فضایی می بینند که فرهنگ آنها را در بر می گیرد و به آنها حس تعلق خاطر در استرالیا می بخشد.
تونی (۳۰ ساله ، از کشور تونگا) دوست دارد پس از مرگش به روش سنتی تونگایی در استرالیا دفن شود. این روش شامل برداشت استخوان ها (برداشتن استخوان ها از یک گور قدیمی) و استفاده مجدد از گور برای نسل های بعدی است. بر اساس باور مردمان تونگا، این سنت در واقع ارتباط بین نسل ها را تقویت می کند.
اگرچه بر اساس مقررات استرالیا، این به معنای آن است که امکان انجام این آیین در استرالیا وجود ندارد. اما تونی حالا خود را به نوعی با این موضوع وفق داده است.
وی به جای پیروی از این آیین، همچنان اصرار دارد تا در استرالیا دفن شود زیرا فرزندان و خانواده او در استرالیا زندگی می كنند. این به معنای آن است که ارتباطات بین نسلی می تواند در استرالیا نیز شکل گیرد چرا که آنها استرالیا را "خانه" خود می نامند.
شرکت کنندگان در نظرسنجی و گفتگوهای این پژوه عموماً به نوعی ایده تونی را به اشتراک می گذارند. آنها معتقدند که داشتن یک مکان فیزیکی در استرالیا (خواه قبر و یا قطعه زمین یا محفظه ای که در آن خاکسترشان دفن شود) به آنها احساس تعلق و استقرار برای خود و خانواده هایشان می دهد.
اما از سوی دیگر افراد دارای پیشینه زبانی و فرهنگی انگلیسی در استرالیا، دیگر گورستان ها را تنها فضایی برای یادبود و سوگواری نمی بینند.
پژوهشگران در خلال نظرسنجی و گفتگوهای متعددی که در این راستا انجام دادند یافته اند که بسیاری از این افراد گورستان ها را به عنوان یک "کتابخانه" یا "محلی برای نگهداری" تاریخ محلی و تبارشناسی خانوادگی می دانند.
از دیدگاه این افراد، بازدید از گورستان، چیزی بین انجام یک وظیفه فرهنگی فردی در یادبود یک فرد و فرصتی برای کسب دانش تاریخی برای خود آموزی، تأمل و توسعه محسوب می شود.
افراد بیشتری می خواهند جسدشان پس از مرگ سوزانده شود
پژوهشگران می گویند آنها یافته اند که از سال ۲۰۱۲ به بعد استرالیایی های بیشتری می خواهند جسد آنها پس از مرگشان سوزانده شود.
آنها می گویند یافته اند که ۵۶ درصد از شرکت کنندگان در این نظرسنجی ترجیح می دهند جسدشان پس از مرگ سوزانده شوند؛ ۳۲ درصد نیز گفته اند که دفن در گورستان را ترجیح می دهند و این در حالی است که ۱۲ درصد پاسخ داده اند که هنوز تصمیمی در این خصوص نگرفته اند.
اما فارغ از آنکه ما ترجیح می دهیم چگونه با جسدمان پس از مرگ رفتار شود، در پژوهش مذکور یافته شده است که بسیاری از افراد شرکت کننده در این پژوهش گفته اند که ترجیح می دهند در مکانی معنا دار، به یاد آورده شوند. این مکان ممکن است ساحل مورد علاقه آنها یا پارکی باشد که در آنجا با فرزندان خود وقت گذرانده اند؛ نه در یک گورستان ، که خارج از فضاهای اجتماعی و خانوادگی آنهاست.
برنامه ریزی از پیش
امروزه افراد بیشتری شروع به برنامه ریزی از پیش برای زمان مرگ خود و اینکه چه اتفاقی برای جسد آنها می افتد، می کنند. داده های موجود نشانگر آن است که ۶۴ درصد از مردم از پیش در مورد خواسته های مربوط به پایان زندگی خود با دوستان یا خانواده نزدیک خود گفتگو کرده اند و ۱۱ درصد از آنها نیز به صورت پیشاپیش هزینه مراسم خاکسپاری خود را پرداخت کرده اند.
پژوهشگران می گویند حتی در پژوهش پیشین دریافته اند که به عنوان مثال استرالیایی های چینی تبار تمایل دارند قبل از فوت، خدمات خاکسپاری و محل قبر خود را از پیش خریداری کنند.
اما از طرف دیگر، افراد با پیشینه های زبانی و فرهنگی انگلو (بریتانیایی سفید پوست یا شهروند مناطق شمال اروپا) فقط "درباره این موضوع صحبت می کنند" و فقط تعداد معدودی از آنها در واقع "از پیش اقدامی معنا دار درباره آن انجام می دهند".
درک نیازهای کنونی و آینده در رابطه با تشیع جنازه آنهم در جامعه فرهنگی متنوع استرالیا برای سیاستگذاران و همچنین صنعت تشییع جنازه و گورستان ها بسیار مهم است.
و البته این نیز گفتنی است که همزمان با محدودیت های روزافزون دسترسی به زمین قابل استفاده برای دفن اجساد - به ویژه در کلان شهرها – در این برنامه ریزی ها باید آئین ها و مناسک تشییع جنازه سالخوردگان و جوامع مهاجر در کشور نیز در نظر گرفته شود چرا که این افراد احتمالاً در دهه های آینده گزینه های پایان زندگی خود را از پیش انتخاب خواهند کرد.
