Во 1944 година, полскиот правник Рафаел Лемкин го смислил терминот „геноцид“, делумно како одговор на Холокаустот, но и на други историски настани.
Тој ги комбинирал грчкиот префикс „генос“, што значи раса, и латинскиот суфикс „циде“, што значи убивање.
Благодарение на кампањата на Лемкин во 1948 била усвоена и Конвенцијата за геноцид.
Повеќе од 150 земји се потписнички на конвенцијата, што значи дека имаат одговорност да го спречат и казнат геноцидот.
Но и покрај стотици настани што би се сметале за геноцид, само неколку добиле правно признавање.
Ова се должи на повеќе политички и правни фактори.
Сепак, често го слушаме зборот „геноцид“ како опис на тешко злосторство, а не само во контекст на меѓународното право.
Повеќе научници се согласни дека терминот може да се користи за изразување на жалост и протест.
„Станува начин за преведување на различни искуства на сериозно злосторства,“ вели професорката по човекови права и меѓународно право на Универзитетот во Њујорк, Васуки Несиах.
Во оваа епизода на SBS Examines ја разгледуваме контроверзната историја на геноцидот и начинот на кој зборот се користи денес.
