Ο ρόλος του Κυπριακού συλλόγου ΝΝΟ για την κοινότητα και η ανάγκη αναδιαμόρφωσής του

Αρκετοί σύλλογοι όπως ο κυπριακός έχουν πλέον συνυφανθεί με την Αυστραλιανή κοινότητα, παρέχοντας υποστήριξη στις αναπτυσσόμενες κοινότητες εδώ κι έναν αιώνα. Ωστόσο με τα μέλη τους να έχουν πλέον εγκατασταθεί στην κοινωνία, αρκετοί σύλλογοι πασχίζουν για την επιβίωσή τους.

Πινακίδα έξω από τον Κυπριακό σύλλογο του Σύδνεϋ. Source: SBS / Peggy Giakoumelos

Καφές, χαρτιά και καλή παρέα. Σε μια κοινωνία όπου η μοναξιά θεωρείται πλέον ως πρόβλημα υγείας, ο συνδυασμός αυτός είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος για τα άτομα προχωρημένης ηλικίας.

Τους προσφέρει κάτι που πολλοί άλλοι αποζητούν: μια αίσθηση κοινότητας. Το απόγευμα που το SBS επισκέφθηκε τον κυπριακό σύλλογο υπήρχαν γύρω στα 40 άτομα στο εστιατόριο, απολαμβάνοντας το μεσημεριανό τους και χορεύοντας υπό τους ήχους μιας μπάντας που έπαιζε παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια.

Αγάλματα των Θεών του Ολύμπου κοσμούν την αίθουσα, ενώ από τους τοίχους κρέμονται φωτογραφίες παλιών μελών του συλλόγου, με το λευκό και το άσπρο να είναι τα χρώματα που κυριαρχούν στον χώρο.

«Όταν έρχομαι στο καφενείο, βρίσκω την ταυτότητά μου. Βλέπω κόσμο, παίζουμε χαρτιά – προφανώς χωρίς να τζογάρουμε, κι απολαμβάνουμε ο ένας την παρέα του άλλου. Μιλάμε για τα παλιά, θυμόμαστε τις ιστορίες, κάποιες καλές, άλλες όχι και τόσο, αλλά όταν βρίσκεσαι στο περιβάλλον σου είσαι πιο άνετα. Δεν έχει σημασία που είμαι εδώ τα τελευταία 46-47 χρόνια. Ξέρεις πως είσαι πιο άνετα όταν περιβάλλεσαι από τον πολιτισμό σου», αναφέρει ο Αιμίλιος, ένας από τους θαμώνες του συλλόγου.

Ο Αιμίλιος μαζί με άλλα μέλη του Κυπριακού συλλόγου. Source: SBS / Peggy Giakoumelos

Από ομάδες ποδοσφαίρου σε κοινωνικούς συλλόγους!

Ο Αιμίλιος καλύπτει αποστάσεις 120 χιλιομέτρων περίπου ανά δύο ημέρες προκειμένου να ταξιδέψει από την οικία του στο προάστιο Penrith, μέχρι το Stanmore όπου βρίσκεται ο σύλλογος. Κάθεται μαζί με άλλους 50 άνδρες σε στρογγυλά τραπέζια στο υπόγειο του συλλόγου παίζοντας χαρτιά.

Είναι μια προσπάθεια εξομοίωσης της ζωής που οι άνδρες αυτοί άφησαν πίσω τους πριν σχεδόν 50 χρόνια ύστερα από το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στην Κύπρο.

Η κυπριακή κοινότητα αποτελεί έναν από τους δηλωμένους συλλόγους της Αυστραλίας, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τις 6.400. Αρκετοί από τους συλλόγους αυτούς δημιουργήθηκαν από Ευρωπαίους μετανάστες και σε πολλές περιπτώσεις ήταν αρχικά ποδοσφαιρικές ομάδες πριν να εξελιχθούν σε χώρους εστίασης ή τόπους συγκέντρωσης και ψυχαγωγίας.

Ο σύλλογος της Κύπρου ιδρύθηκε το 1929, ενώ πριν από αυτό διέθετε μια ομάδα γνωστή με το όνομα Cyprus United. Η ομάδα αυτή πλέον αγωνίζεται με την ονομασία Inner West Hawks.

Μια σειρά από παραδοσιακά αγαλματίδια και φιγούρες από την αίθουσα του συλλόγου. Source: SBS / Peggy Giakoumelos

Πως η σημερινή εποχή αλλάζει τον ρόλο του συλλόγου στην κοινωνία

Ο σημερινός πρόεδρος της κυπριακής κοινότητας της Νέας Νότιας Ουαλίας, Ανδρέας Κώστα, τονίζει πως ο σύλλογος έχει πολλές άλλες λειτουργίες πέρα από το ποδόσφαιρο.

«Εγώ γεννήθηκα μέσα στον σύλλογο, οι γονείς μου ήρθαν στην Αυστραλία το 1950. Και αμέσως έγιναν μέλη του συλλόγου. Ο σύλλογος για εκείνους, για την οικογένειά μας ήταν ένα καταφύγιο θα έλεγα. Γιατί τον πρώτο καιρό, δούλευαν δύο ή τρεις δουλειές όπως οι περισσότεροι μετανάστες. Κι όταν είχαν ένα διάλειμμα τις Κυριακές, θα ερχόντουσαν στον σύλλογο, θα έβρισκαν φίλους και συγγενείς και θα έκαναν μια διακοπή από την δύσκολη ζωή τους», αναφέρει ο κ. Κώστα.

Η σκληρή πραγματικότητα όμως είναι πως πολλοί από αυτούς τους συλλόγους, κι όχι μόνο όσοι έχουν δημιουργηθεί από μετανάστες, πασχίζουν για την επιβίωσή τους. Σύμφωνα με την αρμόδια αρχή της Νέας Νότιας Ουαλίας γύρω στο 33 τοις εκατό των συλλόγων της πολιτείας κινδυνεύουν οικονομικά.

Η Κυπριακή κοινότητα πλέον προσφέρει μαθήματα γλώσσας και παραδοσιακών χορών σε παιδιά ελληνοκυπρίων μεταναστών. Επίσης πρόσφατα εκλέχθηκε ένα νέο διοικητικό συμβούλιο το οποίο προσπαθεί να προσελκύσει περισσότερα άτομα από την περιοχή, ανεξαρτήτου προελεύσεως.

Ωστόσο ο σύλλογος βιώνει μια πτώση στα ταμεία του λόγω της διαρκώς αυξανόμενης ηλικίας των μελών του, της περιοχής του αλλά και της εναλλαγής της κυρίαρχης πληθυσμιακής ομάδας του δήμου.

Ένα ζευγάρι απολαμβάνει το μεσημεριανό του στο εσιτατόιο του Κυπριακού συλλόγου. Source: SBS / Peggy Giakoumelos

Μονόδρομος η εκμετάλλευση των αγαθών της κοινότητας αναφέρει ο κ. Κώστα

Ο κ. Κώστα χαρακτηρίζει τον σύλλογο ως πλούσιο σε αγαθά αλλά φτωχό οικονομικά, συμπληρώνοντας πως πέρα από το να γεμίσουν τις αίθουσές τους με μηχανές τζόγου, οι χώροι αυτοί δεν έχουν και πολλές άλλες εναλλακτικές για την επιβίωσή τους.

«Τα άτομα που βλέπετε εδώ είναι τα ίδια άτομα που ίδρυσαν τον σύλλογο. Κι έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά πολύτιμο αγαθό. Εδώ στο Stanmore, έχουμε μια έκταση περίπου 100.000 τ.μ. Είμαστε πλούσιοι σε αγαθά, αλλά φτωχοί οικονομικά. Τώρα, σε ότι αφορά την αλλαγή γενιάς, προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε τα αγαθά αυτά ώστε να ξαναχτίσουμε τον σύλλογο και να προσφέρουμε εγκαταστάσεις πέρα από ότι βλέπετε εδώ. Να προσφέρουμε μοντέρνα εστιατόρια, γυμναστήρια κι άλλες εγκαταστάσεις ώστε να φέρουμε πίσω στο σύλλογο τους μετανάστες δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς», τονίζει ο κ. Κώστα.

Μια από τις προτεραιότητες της κοινότητας, όπως λέει ο κ. Κώστα, είναι η ολοκλήρωση της διαδικασίας επαναχάραξης ζωνών, η οποία όπως λέει ο ίδιος έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια.