Η ώρα είναι τρεις το μεσημέρι και οι μαθητές του σχολείου Troitske συγκεντρώνονται σε ένα κίτρινο λεωφορείο για να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Υπάρχουν πολλά παιδιά εγγεγραμμένα σε αυτό το σχολείο, όλα με την ίδια δίψα για μάθηση. Τα περισσότερα αρχίζουν να γελούν μόλις αντικρύζουν την ομάδα του SBS.
Είναι φυσιολογικά παιδιά, ωστόσο δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό για την συγκεκριμένη κατάσταση. Οι τάξεις που γίνονται τα μαθήματα βρίσκονται μόλις 700 μέτρα μακριά από την πρώτη γραμμή των Ουκρανικών στρατευμάτων.
Η Διευθύντρια του Σχολείου Marina Vertsanova, λέει χαρακτηριστικά: «Το 2019 έπεσαν σφαίρες ακριβώς δίπλα από το σχολείο. Δεν χτύπησε κανείς, γνωρίζουμε τις διαδικασίες υποχώρησης προς τα καταφύγια».
Το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου απέναντι σε έναν ακόμη ισχυρότερο εχθρό κυριολεκτικά τρομοκρατεί την κοινότητα.
«Κανείς μας δεν θέλει να πάμε σε καινούριο πόλεμο. Κανείς δεν θέλει να επιστρέψει ο πόλεμος. Οι οικογένειες θα υποφέρουν. Τα παιδιά θα υποφέρουν. Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε να συμβεί», συμπληρώνει η κ. Vertsanova.
"Χωρίς ρεύμα για τέσσερις μήνες"
Το κοντινό χωριό Novozvanivka μοιάζει ερημωμένο.
Τα περισσότερα σπίτια είναι άδεια.
Όταν ξεκίνησαν οι διαμάχες μεταξύ του Ουκρανικού στρατού και των οπαδών της διάσπασης το 2014, όσοι μπορούσαν να φύγουν, το έκαναν.
Για την μητέρα έξι παιδιών Lada Naumchuk ωστόσο, αυτό δεν ήταν επιλογή. Κι έτσι μεγάλωσε την οικογένειά της σε εμπόλεμη ζώνη.
«Ότι ζωή έχουμε, είναι πολύ δύσκολη. Κρυβόμαστε στα υπόγεια. Δεν υπήρχαν λεωφορεία, δεν είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα για τέσσερις μήνες. Μαγειρεύαμε στη φωτιά. Τρέχαμε από το σπίτι στο κελάρι με τις οβίδες να πετούν», αναφέρει η κ. Naumchuk.
Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα είναι λίγο πιο ήσυχα.
Η κ. Naumchuk θέλει να παραμείνουν έτσι.
«Φυσικά και δεν θέλουμε πόλεμο, αφού τα παιδιά είναι ακόμη πολύ μικρά, βέβαια αυτό δεν εξαρτάται από εμάς, αλλά από τους ηγέτες μας. Μόνο αυτό μπορώ να πω. Εμείς θέλουμε ειρήνη», συμπληρώνει η κ. Naumchuk.
Άνθρωποι ζουν σε ερείπια υπό τον φόβο ενός νέου πολέμου
Η κοντινή απόσταση ανάμεσα στα στρατεύματα και τους απλούς πολίτες έχει οδηγήσει σε ανυπολόγιστες τραγωδίες κατά τη διάρκεια αυτής της οκταετούς διαμάχης.
Όταν ο Ουκρανικός στρατός χρησιμοποιεί τις εγκαταλελειμμένες κατοικίες του χωριού ως προσωρινά καταφύγια, η πόλη γίνεται στόχος των οπαδών της διάσπασης που έχουν την υποστήριξη της Ρωσίας που βρίσκονται μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά.
Η Olena Trofimenko γνωρίζει ακριβώς από που έρχονται οι σφαίρες και μπορεί να υπολογίσει την απόσταση εκτόξευσης από τις κορυφές των λόφων που βρίσκονται στο βάθος.
Κάνει μια προσευχή λίγο πριν εισέλθει στην κατοικία την οποία πλέον αποκαλεί σπίτι της.
Το μέρος αυτό δεν είναι σε κατάσταση διαμονής.
Το κανονικό της σπίτι καταστράφηκε από τα εναλλασσόμενα πυρά.
«Δεν μπορούσα να μείνω άλλο εκεί, το σπίτι και ο αχυρώνας μου καταστράφηκαν και ήταν εκεί και η αγελάδα μου. Με κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να μου έλεγε ‘φέρε με πίσω στην ζωή’. Προσπάθησα αλλά δεν μπόρεσα να κάνω κάτι», περιγράφει η κ. Trofimenko.
Η Ουκρανή εκφράζει τις ανησυχίες της για το τι θα επακολουθήσει τις επόμενες βδομάδες.
«Ποιος ξέρει, όλοι κάτω από τον ίδιο ουρανό βρισκόμαστε. Αυτό μπορώ να πω», αναφέρει.
Εκκωφαντική ηρεμία λίγο πριν την καταγίδα..;
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, μεταξύ των περιοχών που ελέγχονται από την ουκρανική κυβέρνηση και τα μέλη υπέρ της διάσπασης, καταγράφηκαν 110 θάνατοι απλοί πολιτών το περασμένο έτος.
Πρόκειται για τον χαμηλότερο αριθμό από τότε που ξεκίνησαν οι συγκρούσεις.
Κι ενώ η μια διαμάχη δείχνει να ηρεμεί, οι προετοιμασίες για έναν άλλο, ακόμα μεγαλύτερο πόλεμο αυξάνονται.
Έναν πόλεμο που πιθανότατα μπορεί να πάρει τις ζωές ενός σημαντικά μεγαλύτερου αριθμού πολιτών.
