Οι επιστήμονες ανησυχούν ότι πρόκειται για ένα ακόμη «σημείο καμπής», σε σχέση με το φαινόμενο της υπερθέρμανσης της Γης.
Οι αναφορές για θαλάσσιες νεκρώσεις και λευκάνσεις είναι κοινές σε κοραλλιογενείς υφάλους και άλλα ρηχά οικοσυστήματα.
Αποδείξεις λεύκανσης, ωστόσο, σε μεγαλύτερο βάθος, στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Τασμανίας, ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά.
Οι ερευνητές παρατήρησαν λεύκανση στη «ζώνη του λυκόφωτος», γνωστή με τον επιστημονικό όρο ως μεσοφωτική ζώνη. Η μεσοφωτική ζώνη, στα 30 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, φιλοξενεί ακμάζουσες κοινότητες κοραλλιών και σφουγγαριών, και είναι ζωτικής σημασίας για το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Από το 2009 έως το 2017, οι ερευνητές παρακολουθούν περιοχές στα θαλάσσια πάρκα Flinders, Freycinet και Huon, για να προσδιορίσουν τις επιπτώσεις που έχουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην περιοχή.
Χρησιμοποιώντας ρομποτικά και τηλεχειριζόμενα οχήματα για τη συλλογή εικόνων και βίντεο, οι ερευνητές ανακάλυψαν διαταραχές στην αναπαραγωγική διαδικασία μικρών ειδών σφουγγαριών.
Για την ακρίβεια, εκεί όπου έχει εμφανιστεί λεύκανση των σφουγγαριών, δεν έχουν αναπτυχθεί μικρά σφουγγάρια. Τα τελευταία 40 χρόνια, η θερμοκρασία έχει ανέβει περισσότερο από 2 βαθμούς Κελσίου, από τον ετήσιο μέσο όρο που οδηγεί σε αυτό το πρωτοφανές είδος λεύκανσης.