اعضاى خانوادۀ ذاکر افغانستان را ترک کردند و نیمی از تیم ملی رگبی را تشکیل دادند، اكنون آنھا قھرمانان اند.

برای خانواده سلیمانخیل بیش از ۲۰ هزار دالر مصرف داشت تا در یک تورنمنت بین المللی رگبی بە نمايندگى از افغانستان شركت كند، اما شنیدن سرود ملی در پایان مسابقات برای آنها بسیار با ارزش بود.

Zakir holds his silver medal that is hanging from his neck as he stands on a football field.

ذاکر سلیمان خیل، ۲۷ ساله، بهترین گل زن تیم ملی هفت گانه رگبی افغانستان در مسابقات رگبی هفتگانه آسیا Source: Supplied / Zakir Slaimankhel

Key Points
  • پنج برادر، استعدادی برای پایداری و عشق عمیق به کشورشان.
  • این داستان خانواده سلیمانخیل است که از هیچ یک تیم ملی قهرمانی را ساختند.
پنج برادر داراى استعداد بازى رگبى و عشق عمیق به کشورشان: این داستان خانواده سلیمانخیل است که تیم ملی مشتاق رسيدن بە قهرمانی را از هیچ ایجاد کردند.

پسران سلیمانخیل قبل از مهاجرت به اوکلند در نیوزیلند، به پاکستان مهاجرت کرده بودند.آنها مصمم بودند که الگوی خود شانرا دریک کشوری جدید ایجاد کنند.

پس از به رسمیت شناختن اتحادیه رگبی به عنوان ستون فقرات نیوزلند، برای برادران افغان طولی نکشید که به عنوان خارجی هایی شناخته شوند که در ورزش ملی غیر رسمی کشورامتیاز بدست بیاورند.

برادر کوچک شان ذاکر گفت: "در اوکلند، نیوزلند بزرگ شده است. او گفت در فرهنگ خود رگبی را دوست دارم و این در خونم جریان دارد. ما در مکاتبی درس خوانده ایم که امتیاز بازی این ورزش را برای ما مهیا کرده است.

این فقط موضوع ورزش و بازی رگبی نبود، بلکه موضوع کل کشور بود و اینکه آنها در طول سال ها چقدر رنج کشیده اند.
ذاکر سلیمانخیل
پس از موفقیت آنها دربازی حرفهء رگبی در سراسر جهان از جمله آسترالیاـ همه آنها از بحران انسانی که در افغانستان جریان دارد بسیارغمگین بودند.

بنابراین وقتی متوجه شدند که افغانستان در ماه آگیست در مسابقات قهرمانی هفتگانه رگبی آسیا تیمی ندارد، برادر بزرگ آنها صابرتصمیم گرفت که برادرانش را برای یک هدف بزرگتر متحد کند.


ذاکر گفت: "اینجا فقط موضوع ورزش و بازی رگبی نبود، بلکه موضوع کل کشور بود و اینکه آنها در این سال‌ها چقدر رنج کشیده بودند".


"ما فقط می‌خواستیم به آنها افتخار ایجاد کنیم و کشور را سربلند بسازیم."


بلال، برادر بزرگترگفت: "افغانستان اخیراً درگیر شرایطی بسیار بدی است، یگانه و آخرین چیزی که مردم به آن فکر میکند همین ورزش است که اگر ببینند تیم افغانستان خوب بازی میکنند آنها را خوشحال میسازد و لبخندی بر روی لبهای شان ایجاد خواهد کرد".

"ورزش همه آنها را دور هم جمع می کند."

دارندگان مدال نقره رگبی هفتگانه اما بدون اسپانسر

خانواده سلیمانخیل با آوردن کاکای شان زاهدالله، پنج عضو تیم ۹ نفره را تشکیل می دهند: صابر، سیر، عمر و ذاکر. و چون کاپیتان تیم نداشتند بلال این نقش را بر عهده گرفت.

کاپیتان تیم عمر، یک چهره شناخته شده در سریال Nine's The Block با دوستش عثمان نیز میباشد.
A football player runs with a ball, fending off a defender.
صابر سلیمانخیل، همیشه آرزو داشت که برادرانش را بخاطر انجام ورزش مورد علاقه شان دور هم جمع کند. Source: Supplied / Zakir Slaimankhel
در حالی که یازده تیم دیگر ۱۴ بازیکن داشتند، افغانستان در این مسابقات فقط ۹ بازیکن داشت، بدون فیزیوتراپست و بدون فردی فرعی که در صورت ضرورت به جای آنها بازی کند.

علیرغم همه این مشکلات، تیم افغانستان یک برد تا قهرمانی آسیا فاصله داشت که در مسابقه نهایی به سنگاپور باخت.

صابر گفت: "ما نمبر نداشتیم. ما در اوکلند بند مانده بودیم. قبل از مسابقات خود ما به تنهایی تمرین می کردیم...و این جای بسا خوشحالی است که ما این مسیر را تا آخر طی کردیم."
One man kicking a ball and the other running  while carrying a ball.
عمر (سمت چپ) و ذاکر سلیمان خیل (راست) دو تن از پنج برادر تیم افغانستان در مسابقات قهرمانی رگبی هفت نفره آسیا در جاکارتا در آگیست ۲۰۲۲ هستند. Source: Supplied / Zakir Slaimankhel
و رسیدن به آنجا آسان نبود. بدون حمایت مالی، سلیمانخیل بیش از ۲۰ هزار دالر برای حضور در مسابقات جاکارتا از جیب خود پرداخت کردند.

بلال گفت: «ما در این مدت کوتاه نتوانستیم بازیکن دیگری پیدا کنیم... مخصوصاً وقتی به بسیاری از مردم میگفتیم که مصرف تکت های خود را خود ما پرداخت می کنیم حاضر نمیشدند که با ما بپیوندند.


اما وقتیکه سرود ملی خود را از بلندگوها در مسابقات نهای قهرمانی شنیدیم، این لحظه برای همه ما بسیار ارزشمند بود.


صابر گفت: «در پایان، شما نماینده کشورتان، زادگاه مادر و پدرتان هستید... و پخش سرود ملی بسیار باارزش و غیرقابل باور بود.»


ذاکر افزود: «وقتی در مسابقه نهای سرود ملی را شنیدیم، همه ما از خوشی اشک میریختیم."
A line of men wearing silver medals smiling in front of a banner that reads 'CHAMPIONS'
افغانستان در مسابقات قهرمانی رگبی هفت گانه آسیا با همه نابرابری ها مبارزه کرد و مدال نقره را به دست آورد. Source: Supplied / Zakir Slaimankhel
"فکر می‌کنم این چیزی بود که ما آن را به خاطر می‌سپاریم و اولادهای ما تا آخر عمر به یاد خواهند آورد.»

آنها مدال های نقره خود را به خانه بردند تا به جدیدترین قهرمانان گمنام نیوزلند تبدیل شوند، در حالی که یک پیام برای همه رساندند.

صابر با لبخند گفت: "اکنون بسیاری از مردم می دانند که افغانستان تیم رگبی بسیار مناسبی دارد."
A group of men carry their silver medals on a bus
با توجه به اینکه اکثر اعضای تیم از نیوزلند هستند، این برادران به قهرمانان ملی برای افغانها در افغانستان و در سراسر جهان تبدیل شدند.

حمایت از All Blacks

پس از بازگشت خانواده به نیوزیلند، برادران به عنوان قهرمانان مورد تحسین قرار گرفتند و حتی توجه تیم بسیار مشهور رگبی هفت نفره All Blacks را به خود جلب کردند.

به عنوان راهی برای حمایت از این برادران، اسکات کری، کاپیتان آل بلکز، یک جعبه کفش فوتبال رایگان برای کل تیم فرستاد و در حال آماده شدن برای میزبانی یک جلسه تمرینی در آینده نزدیک است.

او به اس بی اس نیوز گفت: «ما همیشه در تلاشیم تا راه‌هایی برای کمک به مردم و جامعه‌ خود پیدا کنیم، و من فقط عشقی که آنها نسبت به بازی دارند را دیدم و فکر کردم که باید با آنها تماس بگیرم.

به گفته کری، انگیزه آنها برای بازی که در دوران کودکی خود در نیوزیلند به ارث برده بودند "الهام بخش" بود.
Three men in black singlets hold up silver medals
صابر (چپ)، سیر(وسط) و ذاکر (راست) برای کسب مدال طلا در مسابقات سال آینده تمرین می کنند. Source: Supplied / Zakir Slaimankhel
"برای آنها اینکه فقط دو فامیل در نیوزلند از افغانستان نمایندگی کند و در مسابقات آسیایی دوم شوند، شگفت انگیز است."

ارج گذاشتن به میراث کاکایشان

برای همه از اعضای تیم، تمایل آنها به نمایندگی از افغانستان فراتر از اشتیاق آنها به اتحادیه رگبی است.

دو برادر به نام‌های جابری و محمد صافی که پدرشان در حمله تروریستی کرایست‌چرچ در سال ۲۰۱۹ کشته شدند، به تیم پیوستند تا یاد پدر شان را زنده نگهدارد.

سلیمان خیل ها، پس ازاینکه کاکای خود را در یک حمله انتحاری در سال ۲۰۱۸ در کابل از دست دادند، بازی رگبی یک هدف مناسب بود.

ذاکر و برادرانش گفتند که دکتر هاشم سلیمانخیل یک رهبر محترم جامعه در اوکلند بود و از خانواده خود برای مهاجرت به نیوزیلند در سال ۱۹۹۴ حمایت مالی کرد.

او فراتر از چندین دهه کار به عنوان جراح ارتوپدی، اوقات فراغت خود را به کار در امور خیریه پناهندگان اختصاص داده بود.
A man stands with children in a garden.
دکتر هاشم سلیمانخیل از رهبران برجسته جامعه نیوزلند بود که بیشتر وقت خود را صرف کمک به پناهندگان کرد. او در سال ۲۰۱۸ در جریان یک بمب گذاری در کابل جان خود را از دست داد. Source: Facebook
ذاکر گفت: "[کاکای ما] ما را به اوکلند، نیوزیلند آورد تا زندگی امن‌تری داشته باشیم. اما زمانی که به افغانستان بازگشت، زمان مرگش فرارسیده بود."

اکنون ذاکر تصمیم گرفته است تا میراث کاکایش را با سفر به سراسر جهان ادامه دهد تا از طرف گروه خیریه مسلمانان سراسر جهان به کودکان بی سرپرست کمک کند.

او گفت "ما به یک دلیل از افغانستان آمده ایم: برای اینکه یک دست آورد داشته باشیم. چه چیزی را از خود بجا میگذاریم؟ آیا چیزی وجود خواهد داشت که اولادهای ما به آن افتخار کنند؟" و ما فقط سعی میکنیم لبخندی بر زندگی دیگران بیاوریم.

به اشتراك بگذاريد

نشر شده در ساعت

توسط Rayane Tamer, Zarmina Zafar
منبع: SBS