دادرس فدرال آسترالیا دیروز (چهارشنبه، ۳۰ جون) با نشر گزارش بررسی‌های شش‌ماهه خود از چندین بازداشتگاه مهاجرت، نسبت به استفاده نامناسب از زور، مطابقت بازداشتگاه‌های جایگزین با معیارهای حقوق بشری، نحوه رسیدگی به شکایات، نحوه مدیریت بازداشتی‌های آسیب‌پذیر و تأخیر در رسیدگی به پرونده‌های آن‌ها ابراز نگرانی کرد.
دادرس مایکل مانتورپ در گزارش خود گفته است: «من همچنان نسبت به موجه بودن استفاده از زور در شبکه بازداشتگاه‌های مهاجرت، نحوه رسیدگی به شکایات و نحوه مدیریت بازداشتی‌های آسیب‌پذیر نگران هستم.»
در گزارش آمده است که «با توجه به دوره‌های طولانی و نامشخصی که ممکن است افراد در بازداشت نگه داشته شوند، و علی‌رغم خطرات موجه امنیت ملی و سایر خطراتی که ممکن است در برخی موارد نقش داشته باشند، بسیار مهم است که پرونده هر فرد، با رعایت انصاف و عطوفت، تحت بازبینی مداوم باشد.»
دادرس فدرال در طول یک دوره شش‌ماهه از ماه جنوری تا جولای سال ۲۰۲۰، اقامتگاه ترانزیتی مهاجرت ملبورن (MITA)، هوتل مانترا بیل سیتی- که از آن به عنوان بازداشتگاه جایگزین استفاده می‌شود- و بازداشتگاه مهاجرت ویلاوود را بازرسی کرده است.
در ماه مارچ سال گذشته، زمانی که بازدید حضوری از بازداشتگاه‌ها به دلیل اتخاذ تدابیر پیش‌گیرانه کووید-۱۹ متوقف شد، دادرس بازرسی‌های خود را از راه دور انجام داده است.
آقای مانتورپ بر بنیاد مشکلات مطرح شده در گزارش‌های قبلی اداره خود، چندین مشکل را در جریان بازرسی‌های تازه خود از بازداشتگاه‌های مهاجرت کشور شناسایی کرده است.
در گزارش به وزارت امور داخله توصیه شده که موجه بودن استفاده از زور در بازداشتگاه‌ها را ثبت و ارزیابی کند و زمینه را فراهم بکند تا به کارکنان آموزش داده شود که چطور می‌توانند از روش‌های جایگزین زور کار بگیرند.
وزارت امور داخله با این توصیه موافقت کرده و گفته است که مناسب بودن چنین واکنش‌هایی به طور منظم از طریق سازوکارهای گزارش‌دهی اجباری بازنگری می‌شوند.
نگرانی در مورد بازداشتگاه‌های جایگزین
همچنین بازرس فدرال در گزارش خود در مورد استفاده از هوتل‌ها به عنوان بازداشتگاه‌های جایگزین برای مدت‌های طولانی بحث کرده و در مورد مطابقت آن‌ها با معیارهای حقوق بشری ابراز نگرانی کرده است.
مطابق این گزارش، هنگام بازدید دادرس از هوتل مانترا بیل سیتی در ماه جنوری ۲۰۲۰، ۵۶ نفر از ماه آگست سال ۲۰۱۹ تا آن زمان در این هوتل تحت بازداشت قرار داشته‌اند.
در گزارش از حکومت خواسته شده که ارائه برنامه‌ها و فعالیت‌ها و دسترسی به خدمات درمانی و رفاهی در تمام بازداشتگاه‌ها، از جمله بازداشتگاه‌های جایگزین، باید به یک معیار صورت بگیرد.
دادرس همچنین نسبت به ناسازگاری در کیفیت ثبت شکایات بازداشتی‌ها در بازداشتگاه‌های تحت نظارت خود هشدار داده است.
در گزارش آمده است: «ثبت شکایت در بازداشتگاه جایگزین مانترا بیل سیتی به‌ویژه ضعیف بود و در بیشتر موارد، نحوه مدیریت و بررسی شکایت یا نحوه تصمیم‌گیری درباره نتیجه آن را نشان نمی‌داد.»
دادرس گفته است که نمی‌تواند نسبت به مناسب بودن بررسی چندین مورد «خاصتاً جدی» رسیدگی به شکایت بازداشتی‌ها راضی باشد.
آقای مانتورپ پیشنهاد کرده که حکومت کیفیت و یک‌پارچگی را در ثبت شکایات بهبود بخشد تا اطمینان حاصل شود که به آن‌ها به طور مناسب رسیدگی می‌گردد.
وزارت امور داخله در واکنش خود به این گزارش، نگرانی دادرس را در مورد تناقض‌ها در کیفیت ثبت شکایات پذیرفته و پیشنهاد آن را قبول کرده است.
رفتار با بازداشتی‌های آسیب‌پذیر
پیشنهاد سوم دادرس این است که وزارت امور داخله باید مسئولیت استفاده موثر و مناسب از میکانیسم‌های موجود برای مدیریت آسیب‌پذیری‌ها یا خطرات متوجه بازداشتی‌ها را به عهده بگیرد.
در گزارش ابراز نگرانی شده که به نظر می‌رسد برنامه‌های مدیریت انفرادی بازداشتی‌ها ذاتاً عمومی هستند و شواهد اندکی در دست اند یا اصلاً وجود ندارند که از منابع موجود برای توانمندسازی بازداشتی‌ها برای مدیریت رفاه یا رفتار خودشان استفاده شده است.
وزارت امور داخله با این پیشنهاد نیز موافقت کرده و گفته است که این وزارت مسئولیت استفاده موثر و مناسب از مکانیسم‌های موجود برای مدیریت افراد بازداشتی را بر عهده می‌گیرد.
این وزارت‌خانه در واکنش به نشر این گزارش اعلام کرد که نظارت دادرس از سیستم مهاجرت را ارزشمند می‌داند و با اکثر توصیه‌های آن موافقت می‌کند.
این وزارت‌خانه یادآوری کرد که دادرس در گزارش خود از مدیریت کرونایی آن در بازداشتگاه‌ها «رضایت گسترده» داشته است.
