سازمان اسکان پناهندگان در بریزبین، آسترالیای چندفرهنگی (Multicultural Australia)، در هفته‌های اخیر با همکاری داوطلبان مصروف دسته‌بندی انبوهی از کمک‌های مردمی بوده است.
این کمک‌ها شامل لباس، کفش و بازیچه کودکان هستند و همه شان باید به افغان‌هایی توزیع شوند که اخیراً بعد از تسلط طالبان بر زادگاه شان با پروازهای نجات آسترالیا تخلیه شده‌اند.
صنم احمدزاده که بیش از یک دهه پیش به عنوان پناهنده به آسترالیا آمد، در عرصه جمع‌آوری این کمک‌ها در همکاری با سازمان آسترالیای چندفرهنگی پیشگام بوده است. خانم احمدزاده می‌گوید که موفقیت این کارزار جمع‌آوری کمک او را شگفت‌زده کرده است.
او می‌گوید: «فقط تصور می‌کردم که برخی دوستان به چند دوست دیگر خبر می‌دهند و از طریق کار یا شبکه‌های کوچک خود کمک جمع‌آوری می‌کنند.»
«متوجه نشدم که چقدر بزرگ بوده است.»
کریستین کاستلی، مدیرعامل سازمان آسترالیای چندفرهنگی، می‌گوید که «سخاوت و گرمای جامعه کوینزلند» آن‌ها را تحت تأثیر قرار داده است.
او می‌گوید: «در روز اول موترها در بیرون در کوچه صف کشیده بودند؛ مردم بسیاری به سرعت خود را رسانده بودند.»
برخی از کمک‌هایی که مردم به سازمان آسترالیای چندفرهنگی اهدا کرده‌اند. Source: Stefan Armbruster/SBS News
بلاتکلیفی ویزه
آسترالیا ۴۱۰۰ نفر را در جریان عملیات نجات از کابل تخلیه کرد و در هفته‌های اخیر، آن‌ها گروه گروه از هوتل‌های ویژه قرنطینه بیرون می‌شوند و زندگی جدید خود را در آسترالیا آغاز می‌کنند.
اما بسیاری از این پناهندگان تازه‌وارد در بلاتکلیفی و بی‌سرنوشتی به‌سر می‌برند، زیرا با ویزه‌های کوتاه‌مدتی که در دست دارند، آینده برای شان ناروشن است.
با توجه به این‌که تخلیه این افراد از کابل با عجله انجام شد، به اکثر آن‌ها ویزه موقت داده شده است. بسیاری از آن‌ها ویزه «اقامت موقت بشردوستانه» (زیرکلاس ۴۴۹) گرفته‌اند که سه ماه وقت دارد.
دارندگان این ویزه به سنترلینک و مدی‌کیر دسترسی دارند، اما بعد از دریافت آن اجازه ترک آسترالیا را ندارند.
دارندگان ویزه ۴۴۹ همچنین نمی‌توانند برای ویزه دایمی بشردوستانه درخواست بدهند و تنها می‌توانند همین ویزه را به طور موقت- حداکثر سه سال- تمدید کنند.
افغان‌های تخلیه شده از کابل در ورود به یک بس که آن‌ها را به هوتل محل قرنطینه شان می‌برد. Source: Department of Defence
این موضوعی است که گلن کولومایتز، سرباز سابق ارتش که اکنون به عنوان وکیل مدافع کار می‌کند، در جریان تلاش‌هایش برای آوردن حدود ۴۰۰ دارنده ویزه به آسترالیا مجبور بود با آن دست‌وپنجه نرم کند.
آقای کولومایتز می‌گوید: «این امر [حس] عدم اطمینان و بدیهی است که [حس] عدم ماندگاری در این کشور را به مردم می‌دهد.»
او همچنین در حال حاضر با موکلانی همکاری می‌کند که با ویزه ۴۴۹ در افغانستان مانده‌اند و به‌شدت سعی می‌کنند تا راه نجات جدیدی را برای خروج از افغانستان و آمدن به آسترالیا پیدا کنند.
آقای کولومایتز می‌گوید، هرج‌ومرج حاکم بر سراسر کشور و خروج عجولانه کشورهای غربی از افغانستان، خارج شدن از آن‌جا را بسیار دشوار ساخته است.
او می‌گوید: «آسترالیا سفارت‌خانه‌ای در کابل ندارد، یا عملاً از ماه می بدین‌سو نداشته است. هیچ‌گونه خدمات پستی موثر از کابل وجود ندارد.»
«به هر حال، این افراد چگونه می‌توانند این فرم‌ها را چاپ کنند؟ ما به عنوان نمایندگان آن‌ها، به عنوان وکلای آن‌ها، این کار را برای شان انجام می‌دهیم.»
«انتظار داشتن از آن‌ها که کدام فرم دیگر ویزه بشردوستانه را از داخل افغانستان درج کنند، به یک کابوس می‌ماند.»
آقای کولومایتز در نامه‌ای به وزیر امور داخله کارن اندروز و وزیر مهاجرت الکس هاوک، از آن‌ها خواسته است که به دارندگان ویزه ۴۴۹ پناهندگی دایمی و فوری بدهند.
او معتقد است که رها کردن آن‌ها با ویزه موقت غیرمنصفانه است.
او می‌گوید: «این‌جا چند مشکل وجود دارند که من معتقدم حکومت به اندازه کافی به آن‌ها فکر نکرده است.»
در همین حال، وزیر مهاجرت هفته گذشته به اس‌بی‌اس نیوز گفت که حکومت به‌زودی تصمیم خود را در این باره اعلام می‌کند.
Australian Immigration Minister Alex Hawke. Source: AAP
آقای هاوک گفت: «آن ۴۱۰۰ نفر، بسیاری از آن‌ها روابط مستحکم خانوادگی در آسترالیا دارند.»
او افزود: «مدتی است که درخواست‌های ویزه آن‌ها در دست بررسی بوده‌اند، بنابراین حکومت تمام این مسایل را حل کرده است و در روزهای آینده اعلامیه‌ای در این باره خواهد داشت.»
حزب کارگر نیز از نخست‌وزیر اسکات موریسن خواسته است که موقف خود را درباره پناهندگان تازه‌وارد از افغانستان روشن کند که آیا قصد دارد آن‌ها را به طور دایمی در آسترالیا اسکان بدهد، در خارج از کشور اسکان بدهد یا در صورت ایمن بودن به افغانستان بازگرداند.
جولیان هیل، نماینده حزب کارگر از حوزه بروس گفت: «او از یک طرف می‌گوید که 'خوب، ما همین اکنون آن‌ها را پس به افغانستان نمی‌فرستیم'، اما از طرف دیگر می‌گوید، 'شما نمی‌توانید به صورت دایم بمانید'.»
«منظورم این است که این مزخرف است، موضع مضحکی است.»
اما در مرکز دسته‌بندی کمک‌های مردمی در بریزبین، خانم کاستلی می‌گوید سازمان‌هایی که در زمینه اسکان پناهندگان با دولت کار می‌کنند، خوشبین هستند که به تخلیه شده‌ها جایگاه دایمی در جامعه داده می‌شود.
صنم احمدزاده و داوطلبان در بریزبین می‌گویند فزونی کمک‌های مردمی آن‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. Source: Stefan Armbruster/SBS News
او می‌گوید: «هر سطحی از دولت و هر سازمان آمادگی بسیار واقعی نشان داده‌اند که برای حل این مشکلات تلاش می‌کنند.»
خانم احمدزاده نیز می‌گوید آن‌ها آماده هستند که به محض استقرار پناهندگان جدید در جامعه محلی، از آن‌ها به گرمی استقبال کنند.
او می‌گوید: «ما بسیار خوشحال می‌شویم که بتوانیم از ورود آن‌ها به جامعه استقبال کنیم و من می‌دانم که جامعه افغان‌ها به طور یک‌دست مشتاقانه منتظرند با آن‌ها همکاری کنند.»
