مایک برجس، رییس سازمان استخبارات آسترالیا، دیروز (چهارشنبه، ۹ فبروری) هنگام ارائه ارزیابی سالانه تهدیدهای امنیتی در کانبرا گفت، ازیو سال گذشته عملیات یک شبکه اطلاعاتی خارجی در داخل کشور را برهم زده و توطئهای برای نفوذ در یکی از انتخاباتهای کشور را خنثی کرده است.
آقای برجس گفت: «آسترالیاییها که هدف این سازمان اطلاعاتی خارجی قرار گرفته بودند، شامل مقامات بلندرتبه فعلی و سابق دولتی، دانشمندان، اعضای اتاقهای فکر، مدیران تجاری و اعضای جوامع دیاسپورا بودند.»
او افزود: «به عنوان نیشی در دُم، بعد از حذف این جاسوسها، تلههایی کار گذاشتیم تا مبادا این کشور خارجی تلاش کند این شبکه را دوباره فعال کند.»
رییس ازیو گفت، در حالی که تروریسم همچنان یک تهدید کلیدی برای آسترالیاست، اما جاسوسی و مداخله خارجی- گاهی اوقات توسط «دوستان تیزآرنج»- نگرانی اصلی این سازمان امنیتی است.
آقای برجس گفت که سازمانهای استخبارات خارجی توجه خاصی به پیمان امنیتی به «اوکوس» (AUKUS) بین آسترالیا، بریتانیا و آمریکا نشان دادهاند.
او همچنین تأکید کرد که مهم در سالی که انتخابات فدرال برگزار میشود، آسترالیا با چشم و گوش باز مراقب مداخله خارجی باشد.
آقای برجس گفت که ازیو اخیراً یک توطئه خارجی را که قصد آن نفوذ در یکی از انتخاباتهای کشور بود، خنثی کرده است، اما حاضر نشد بگوید که انتخابات مربوط به کدام ایالت یا قلمرو بوده است.
در این قضیه یک شخص متموّل دارای «روابط مستقیم و عمیق با یک دولت خارجی و سازمانهای استخباراتی آن» که از ازیو از او به نام «عروسکگردان» یاد میکند، دخیل بوده است.
آقای برجس گفت: «عروسکگردان شخصی را استخدام کرده بود تا عملیات مداخله خارجی را فعال کند و از یک حساب بانکی در خارج از کشور برای تأمین صدها هزار دالر هزینههای عملیاتی استفاده میکرد.»
او افزود: «صحنهسازیهای مخفیانه سیاسی در حوزهها برای منفعت بردن این قدرت خارجی یک شاخص کلیدی عملکرد در نظر گرفته شده بود. این به مثابه یک کلید آغاز مداخله خارجی بود.»
به گفته او، شخصی را که عروسکگردان استخدام کرده بود، وظیفه داشت تا آنعده از نامزدان احتمالی در انتخابات را شناسایی کند که یا حامی منافع آن کشور خارجی باشد یا در برابر نفوذ خارجی آسیبپذیر ارزیابی شود.
این شخص از روابط خود با سیاستمداران، کارمندان سیاسی و روزنامهنگاران برای انتخاب اهداف احتمالی خود استفاده کرده است.
آقای برجس گفت، هرچند که نامزدان شناساییشده از این توطئه مطلع نبودند، اما عروسکگردان قصد داشت با تقویت چشمانداز سیاسی آنها از طریق حمایتهای سخاوتمندانه، نشر گزارشهای جانبدارانه در رسانههای خارجیزبان و ارائه همکاریهای دیگر بر آنها نفوذ کند.
او گفت، اگر برخی از این نامزدان انتخاب میشدند، به آنها دستور داده میشد که اشخاص خاصی را که عمال کشورهای بیگانه بودند، به عنوان کارمندان شان استخدام کنند تا از این طریق زمینه انتقال اطلاعات و احتمال تأثیرگذاری بر نحوه رأی دادن آن عضو مجلس فراهم شود.
آقای برجس همچنین گفت، انزوای ناشی از همهگیری کووید-۱۹ که مردم را در معرض پیامهای افراطگرایانه قرار داده است، باعث افزایش رادیکالیسم آنلاین شده است.
او گفت: «زمان بیشتر در آن محیطهای آنلاین- بدون مدارقطعکنهای روزمره زندگی، از قبیل مشارکت در امور خانواده و اجتماع، مکتب و کار- افراطگرایان بیشتری آفریده است.»
رییس ازیو گفت، این سازمان در سال ۲۰۰۷ پیامدهای امنیتی یک همهگیری احتمالی را ارزیابی کرده بود و نتیجه بررسی این بود که وقوع همهگیری رفتار ضددولتی را افزایش میدهد و این چیزی است که در دوران کووید-۱۹ شاهد آن بودهایم.
او گفت، در حالی که تعداد پروندههای مربوط به تروریسم ازیو در ۱۲ ماه گذشته کاهش یافتهاند، در «رادیکالیزه شدن و نارضایتیهای موضوعی خاص» افزایش آمده است.
او افزود: «ما شاهد تهدیدها علیه صاحبان مشاغل دولتی، حمله به کلینیکهای واکسیناسیون و چندین حمله فیزیکی به کارکنان مراقبتهای صحی بودهایم.»
«ارزیابی ما این است که این تنشها و احتمال خشونت مرتبط با آن ادامه خواهند داشت.»
به باور ازیو، ادامه قرنطینههای همگانی و سایر محدودیتها آتش خشم، بیثباتی و ترس را شعلهورتر خواهد کرد.
آقای برجس گفت، هرچند ازیو کاری به اعتراضات یا مخالفتهای مسالمتآمیز ندارد، اما بابت اینکه اعتراضات ضدکووید به «ترویج خشونت یا اعمال خشونتآمیز واقعی» منجر شوند، نگران است.
رییس سازمان استخبارات همچنین گفت، محتملترین سناریوی حمله تروریستی در ۱۲ ماه آینده، همچنان یک حمله تکبازیگر میباشد.
هرچند در یک سال گذشته کدام حمله تروریستی داخلی در کشور به وقوع نپیوسته، اما از دو حمله افراطی خشونتآمیز جلوگیری شده است.
آقای برجس گفت، افراد زیر سن قانونی اکنون ۱۵ درصد از تحقیقات جدید ضدتروریسم را به خود اختصاص دادهاند.
او گفت: «کودکانی به جوانی ۱۳ سال اکنون به افراطگرایی رو آوردهاند.»
او افزود، باشگاههای ورزشی، مکاتب، والدین، پرستاران و رهبران اجتماعی میتوانند نقش اساسی را در شناسایی نشانههای رجوع نوجوانان به سمت افراطگرایی ایفا کنند.