موضع سرسختانه حکومت: والدین شهروندان آسترالیا اجازه ورود به کشور را ندارند

آخرین باری که او و پسرش یک‌جا بودند، ماه جولای سال ٢٠۱٩ بود. بعد از آن باهمی، خانم راج‌شری پاتل کودک خردسال خود نوان را نزد پدرکلان و مادرکلانش به هند فرستاد تا خودش تحصیلاتش را در رشته پرستاری به اتمام برساند.

Healthcare worker Rajshree Patel has been separated from her son for 18 months. Source: Rajshree Patel (SBS)

اکنون که بیش از ۱٨ ماه از آن روز می‌گذرد، این مادر و پسر هنوز به خاطر مرزهای بسته از هم جدا مانده‌اند.

خانم پاتل به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «احساس می‌کنم کسی بخشی از بدنم را جدا ساخته است».

راج‌شری، ٣۱ ساله، هشت سال قبل به آسترالیا آمد، در ٢٠۱٨ شهروندی گرفت و شش ماه است که در یک کلینیک آزمایش کووید-۱٩ در سیدنی کار می‌کند.

Rajshree Patel with her son Neevan. Source: Supplied/Rajshree Patel

این مادر مجرد که از یک بیماری مزمن نیز رنج می‌برد، سه بار تلاش کرده برای پدر و مادر خود مجوز ورود به آسترالیا را بگیرد تا کودک او را با خودشان بیاورند، اما هر سه بار جواب منفی گرفته است.

نوان متولد آسترالیا و شهروند این کشور است، اما سن کافی ندارد که بتواند به تنهایی پرواز کند. از طرف دیگر، تحت مقررات ممنوعیت سفر کووید-۱٩، تنها 'خانواده نزدیک' یک شهروند یا دارنده اقامت دایم آسترالیا حق ورود به کشور را دارد.

این مقررات همسر، شریک جنسی، کودک وابسته یا سرپرست قانونی او را 'خانواده نزدیک' تعریف می‌کنند، اما والدین را شامل نمی‌شوند.

خانم پاتل گفت: «این مانند آن است که قلبم را از من بگیرند».

پسر خردسال خانم پاتل، نوان، نزد والدین او در هند است. Source: Supplied/Rajshree Patel

در آخرین درخواستی که خانم پاتل درج کرده بود، به مادرش اجازه داده‌اند به آسترالیا سفر کند، ولی به پدرش پاسخ رد داده‌اند. اما خانم پاتل می‌گوید که او نمی‌خواهد پدر و مادرش را از هم جدا کند.

او در مورد این‌که خودش به هند برگردد نیز فکر کرده است، اما می‌گوید که نمی‌خواهد خطر پیوستن به هزاران آسترالیایی گیرمانده در خارج از کشور را که نمی‌توانند به کشور برگردند، به جان بخرد.

او گفت: «اگر من بروم، چه کسی این‌جا کرایه خانه‌ام را می‌پردازد؟ اگر برای شش ماه یا چهار ماه آن‌جا گیر بمانم، باید همه‌چیز را بفروشم، شغلم را از دست خواهم داد».

رد درخواست‌های مکرر خانواده‌ها

خانواده‌های بسیاری در موقعیت مشابه قرار دارند و کارزار آن‌ها برای تغییر دادن تعریف 'خانواده نزدیک' در مقررات دولتی بیش از ۱۱ هزار امضا را بر روی یک دادخواست پارلمانی جمع کرده است. این دادخواست در ماه نوامبر توسط نماینده حزب لیبرال، سِلیا هاموند، به حکومت فدرال تحویل داده شد.

روز سه‌شنبه (٩ فبروری)، مهلت ٩٠ روزه پیتر داتون، وزیر امور داخله، برای پاسخ دادن به خواسته آن‌ها گذشت. طبق قوانین آسترالیا، حکومت می‌تواند به شکایت‌های درج شده در پارلمان پاسخ دهد، اما ملزم به این کار نیست.

A parliamentary petition to change the rules attracted more than 11,000 signatures. Source: Parents are Immediate Family campaign

یک سخنگوی وزارت داخله در پاسخ به اس‌بی‌اس نیوز گفت که موضع حکومت نسبت به مقررات موجود مستحکم است.

در بیانیه‌ این سخنگو آمده است: «دولت مشکلات مربوط به خانواده‌های گسترده‌ای را که دنبال اتحاد مجدد هستند، می‌پذیرد، با این‌حال، در حال حاضر برنامه‌ای برای گنجاندن والدین در تعریف خانواده نزدیک به منظور معافیت سفر وجود ندارد».

به گفته او، وزارت داخله هفته گذشته پاسخ آقای داتون را به کمیته رسیدگی به شکایت‌ها تحویل داده است.

بر بنیاد معلوماتی که به دست اس‌بی‌اس نیوز رسیده، پاسخ وزیر داخله به تاریخ ٢٢ فبروری به طور رسمی به مجلس نمایندگان ارائه می‌شود.

'صدای جوامع مهاجر باید شنیده شود'

Roya Salamati wants to bring her widowed mum to Australia. Source: Supplied/Roya Salamati

رویا سلامتی، ٤٢ ساله، یکی از کسانی است که برای تغییر تعریف خانواده نزدیک تلاش می‌کنند. پدر او سال گذشته از اثر کووید-۱٩ در ایران درگذشت.

خانم سلامتی که شهروند آسترالیاست، دو بار برای مادر ٦٧ ساله خود که اکنون به تنهایی زندگی می‌کند، درخواست معافیت از محدودیت سفر درج کرده، اما هر دو بار جواب رد گرفته است.

خانم سلامتی گفت: «این خیلی مهم است که صدای جوامع مهاجر شنیده شود، آن‌ها از این جدایی‌ها رنج بسیاری می‌برند».

وزارت امور داخله در وبسایت خود نوشته است: «آسترالیا برای محافظت از سلامت جامعه آسترالیایی تدابیر سخت‌گیرانه مرزی دارد».

Nevaan remains in India. Source: Supplied/Rajshree Patel

اما جولیان هیل، نماینده حزب کارگر در مجلس نمایندگان گفت: «اگر نخست‌وزیر سال گذشته از خود رهبری نشان می‌داد و وظیفه خود را به درستی انجام می‌داد و مسئولیت قرنطینه را بر عهده می‌گرفت، ما در این وضعیت نابه‌سامان قرار نمی‌گرفتیم و شاهد جدایی بی‌رحمانه این خانواده‌ها برای مدت بسیار طولانی نمی‌بودیم».

با همه این‌ها، خانم پاتل، خانم سلامتی و بسیاری از خانواده‌های دیگری که برای این تغییر لابی می‌کنند، می‌گویند که آن‌ها به مبارزه شان ادامه خواهند داد.