کلی که اکنون ۳۷ سال دارد، سال گذشته به جرم خود مبنی بر ربودن یک کودک زیر ۱۶ سال اعتراف کرده بود.
کلیو اسمیت در ۱۶ اکتبر سال ۲۰۲۱ شب‌هنگام از خیمه خانوادگی‌اش در اردوگاه (محل کمپینگ) دورافتاده بلوهولز (Blowholes) در منطقه مکلاود (Macleod) در ۹۶۰ کیلومتری شمال پرت ناپدید شد.
پولیس آسترالیای غربی پس از ۱۸ روز جست‌وجو و تحقیق موفق شد در ۳ نوامبر کلیو را از خانه‌ای در نزدیکی خانه خودش در شهر ساحلی کارناروون (Carnarvon)
نیروهای پولیس حوالی ساعت یک بامداد ۳ نوامبر ۲۰۲۱ وارد خانه قفل‌شده‌ای در کارناروون شدند و کلیو را در یکی از اتاق‌های آن پیدا کردند.
ویدیویی که از صحنه نجات کلیو و لحظه تأیید نامش برای پولیس در دوربین بدنی یکی از افسران ثبت شده بود، در سراسر جهان خبرساز شد.
مرد رباینده همزمان با نجات کلیو از خیابانی در نزدیکی خانه خود بازداشت شد.
مادر کلیو زمانی که از خواب بیدار شد، دخترش با کیسه خواب خود از خیمه ناپدید شده بود. Source: Instagram / Instagram / Ellie Smith
قاضی واگر گفت، دوری این کودک چهار ساله از خانواده‌اش به مدت ۱۸ روز، در حالی ساعات طولانی را به تنهایی و بدون دسترسی به دنیای بیرون در یک اتاق می‌گذراند، خیلی «آسیب‌زا» بوده است.
او افزود: «در دنیای یک کودک چهار ساله، یک روز زمان بسیار طولانی است. در دنیای یک کودک چهار ساله، بدون شک که ۱۸ روز زمان بسیار بسیار طولانی است.»
کلی که در طول دادگاه با پیراهنی سبزرنگ در جایگاه متهم نشسته بود، پس از گذراندن ۱۱ سال و شش ماه زندان واجد شرایط آزادی مشروط خواهد شد.
بر اساس شواهد ارائه شده به محکمه، کلی «علاقه وافری» به عروسک‌ها و صفحات فیسبوک با «کودکان فانتزی» داشته است.
او پیش از این‌که به خیمه دواتاقه خانواده اسمیت بر بخورد، به قصد سرقت وسایل به اردوگاه بلوهولز رفته بود. کلیو و خواهر کوچکترش در یکی از اتاق‌های خیمه خوابیده بودند.
کلی با دیدن کلیو تصمیم گرفت او را یک‌جا با کیسه خوابش بدزدد. او با استفاده از سکوت نسبی شب، کلیو را بدون این‌که والدینش خبر شوند، به وسیله نقلیه خود رساند و به خانه‌اش برد.
کلی در تمام این مدت کلیو را در خانه خود در کارناروون نگه می‌داشت و وقتی خودش برای خرید یا دیدار با اقاربش بیرون می‌رفت، او را در اتاق خوابش حبس می‌کرد.
رباینده به پولیس گفته از این‌که کلیو را حبس می‌کرده احساس بدی داشته، اما همچنین اعتراف کرده که گاهی از دست او عصبانی می‌شد و چندبار او را تنبیه نیز کرده است.
به گفته قاضی واگر، کلی در جریان بازجویی به پولیس گفته بود: «می‌دانید که قصد نداشتم او را برای همیشه نگهدارم. من هر روز بیشتر و بیشتر احساس گناه می‌کردم و فقط وزن بیشتری روی شانه‌هایم بود.»
قاضی گفت، وقتی کلیو عذر می‌کرد که نزد مادر و پدرش بازگردانده شود، کلی که از جست‌وجوی ناامیدانه برای او آگاه بود، صدای رادیو را بلند می‌کرد تا صدای کودک را نشنود.
قاضی واگر گفت: «وقتی قربانی کوچک صدای خود را در رادیو شنید، گفت که 'آن‌ها از من نام می‌برند'.»
کلی بعدها به پولیس گفته بود که در آن زمان داروی اعتیادآور مت‌آمفتامین تزریق می‌کرد و در زمان ورود به محل کمپینگ بلوهولز نیز نشئه بوده است.
