هشدار: این گزارش حاوی تصاویری است که ممکن برای عده‌ای از مخاطبان ناراحت‌کننده باشند.
مالک (مستعار) که ویزه اضطراری سه‌ماهه‌اش رو به انقضا بود، با خانواده‌اش از مسیر پرخطر تورخم وارد پاکستان شده است، اما مقام‌های آسترالیایی اجازه نداده‌اند زن و فرزندانش را با خود به آسترالیا بیاورد.
او که بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ با نیروهای آسترالیایی مستقر در ولایت ارزگان به حیث مترجم کار کرده بود، می‌گوید به تاریخ ۱۷ آگست هنگامی که می‌خواست خود را به نخستین پرواز نجات ارتش آسترالیا برساند، گلوله یک نگهبان طالبان به پایش اصابت کرد.
مالک که پدر پنج فرزند است، بعد از درمان در شفاخانه چندین بار نومیدانه با پای زخمی خود به صف هزاران نفری اطراف میدان هوایی برگشت تا بتواند خود و خانواده خود را به یکی از پروازهای نجات برساند.
اما به دلیل خشونت و هرج‌ومرج در ورودی‌های میدان هوایی نتوانست از ازدحام شدید عبور کند و بعد از پایان زودهنگام عملیات تخلیه آسترالیا در ۲۶ام آگست به دلیل تهدیدهای امنیتی در افغانستان جا ماند. بعد از پایان عملیات تخلیه آسترالیا در افغانستان، در نتیجه یک حمله انتحاری در یکی از ورودی‌های میدان هوایی، ۱۸۳ نفر- به شمول سربازان آمریکایی- کشته شدند.
مالک سرانجام وقتی دید تنها چند هفته به تاریخ انقضای ویزه اضطراری سه‌ماهه‌اش باقی مانده و هیچ پروازی از کابل به سمت آسترالیا در دسترس نیست، تصمیم گرفت مسیر پرخطر زمینی را در پیش بگیرد و از طریق مرز تورخم که روزانه هزاران افغان سعی می‌کنند از آن عبور کنند، وارد پاکستان شود.
او از اسلام‌آباد به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «من و خانواده‌ام با تحمل مشقت‌های زیاد از مرز عبور کردیم و خود را به اسلام‌آباد رساندیم.»
او دو هفته پیش به اسلام‌آباد رسید و قرار بود به کمک مقام‌های آسترالیایی مستقر در پاکستان بعدازظهر دیروز (پنج‌شنبه، ۱۸ نوامبر) از آن‌جا به مقصد آسترالیا پرواز کند.
تصویری از مالک در شفاخانه بعد از آن‌که گلوله نگهبان طالب به پایش اصابت کرده بود. Source: Supplied
اما مجبور شده است زن و پنج فرزند خود را که دو تن شان زیر پنج سال سن دارند، در پاکستان رها کند، زیرا آن‌ها در اسناد ویزه ۴۴۹اش درج نیستند.
مالک گفت: «قلبم شکسته است. واقعاً خوشحالم که در راه رفتن به آسترالیا هستم، اما خانواده‌ام این‌جا رها می‌شوند و من اصلاً نمی‌دانم چه کار باید بکنم.»
او گفت که از مقام‌های آسترالیایی در سفارت آسترالیا در پاکستان خواسته است که بگذارند خانواده‌اش همراهش بیایند، اما آن‌ها گفته‌اند که کاری از دست شان ساخته نیست.
او گفت: «خانواده‌ام بسیار ناراحت هستند و همگی گریه می‌کنند، آن‌ها می‌خواهند با من به آسترالیا بیایند؛ نمی‌خواهند دوباره به افغانستان برگردند.»
او افزود: «در جایی که ما در افغانستان زندگی می‌کردیم، زندگی ما در خطر بود. من برای طالبان یک هدف بودم، خانواده‌ام یک هدف بودند.»
«فقط واقعاً امیدوارم خانواده‌ام بتوانند با من در آسترالیا یک‌جا شوند.»
مالک همچنین نسبت به سرنوشت همکاران سابقش که به عنوان مترجم با نیروهای آسترالیایی کار می‌کردند و در حال حاضر در افغانستان گیر مانده‌اند و ویزه‌های شان در روزهای آینده منقضی می‌شوند، ابراز نگرانی کرد.
بیش از ۲۰۰۰ افغانی که ویزه ۴۴۹ گرفته بودند، بعد از این‌که موفق نشدند خود را به پروازهای نجات برسانند، در داخل افغانستان یا کشورهای دیگر گیر مانده‌اند.
در میان آن‌ها مترجمان سابق ارتش آسترالیا هستند که در زمان سقوط کابل منتظر ویزه‌های ویژه کارکنان محلی بودند، اما بعد از روی کار آمدن طالبان به آن‌ها ویزه‌های اضطراری ۴۴۹ داده شد تا بتوانند با پروازهای نجات از افغانستان خارج شوند.
زمان انقضای این ویزه‌ها از امروز (جمعه، ۱۹ نوامبر) فرا می‌رسد. مقام‌ها روز دوشنبه (۱۵ نوامبر) به 'کمیته مراجع امور خارجه، دفاع و تجارت' مجلس سنا که درباره روند خروج و نقش آسترالیا در افغانستان تحقیق می‌کند، گفتند که حکومت تصمیم ندارد این ویزه‌ها را تمدید کند.
اما الکس هاوک، وزیر مهاجرت و شهروندی، دیروز (پنج‌شنبه، ۱۸ نوامبر) در دقیقه نود اعلام کرد، ویزه‌های اضطراری آن‌هایی را که با مأموریت آسترالیا در افغانستان کار کرده‌اند، تمدید می‌کند.
همچنین ویزه‌های «اشخاصی که روابط کاری دیگری با دولت آسترالیا داشتند و خانواده‌های آن‌ها که ویزه‌های موقت بشردوستانه دریافت کرده بودند» شامل این تصمیم می‌شود.
اما آن‌عده از دارندگان ویزه‌های ۴۴۹ که کارکنان تأییدشده محلی نیستند و روابط کاری دیگری نیز با دولت آسترالیا نداشته‌اند، باید به صف ۱۵۰ هزار نفری متقاضیان ویزه‌های بشردوستانه بپیوندند.
