زهرا طی دو هفته گذشته هر روز چندین ایمیل را به مقام‌های وزارت امور داخله می‌فرستد و از آن‌ها می‌خواهد تقاضای ویزه همسرش را نهایی کنند.
این شهروند آسترالیا در کابل که به دلایل امنیتی تنها می‌خواهد با نام کوچکش شناخته شود، از زمان سقوط کابل و تسلط طالبان بر کشور، از ترس نتوانسته خانه را ترک کند.
او می‌گوید: «من هیچ راه‌حلی [برای رساندن خود به محلی امن] ندارم.»
نخستین پروازی که دولت آسترالیا برای تخلیه شهروندان و ویزه‌داران ترتیب داده بود، اوایل دیروز (چهارشنبه، ۱۹ آگست) با ۲۶ سرنشین کابل را ترک کرد.
زهرا در جمع سرنشینان این پرواز نبود، زیرا او به دلیل نگرانی جدی از امنیت شوهر و خانواده خود نتوانست آن‌ها را ترک کند.
هواپیمای «RAAF C-130 Hercules» آسترالیا روز چهارشنبه موفقانه ۲۶ نفر را از افغانستان خارج کرد. Source: AAP
او می‌گوید: «اگر بروم، احساس گناه خواهم کرد. شوهرم و خانواده‌اش در خطر هستند- نمی‌توانم ترک شان کنم.»
'آماده باشید'
زهرا می‌گوید ۲۳ ماه می‌شود که شوهرش برای رسیدگی به درخواست ویزه خود انتظار کشیده است.
با وجود فرستادن ایمیل‌های متعدد- تا شش ایمیل در روز طی دو هفته گذشته- وزارت‌های امور داخله و امور خارجه آن‌ها را دعوت به صبر کرده‌اند.
زهرا می‌گوید: «آن‌ها گفتند: 'باید منتظر بمانید تا ما به‌زودی به شما تماس بگیریم. فقط آماده باشید.'»
تعداد افرادی که می‌توانند سوار پروازهای تخلیه‌ای آسترالیا شوند، به دلیل وضعیت ناپایدار امنیتی در افغانستان محدود شده، زیرا این امر ورود امن افغان‌ها به میدان هوایی کابل را با مشکل مواجه ساخته است.
پیتر داتون، وزیر دفاع، گفت که هواپیماهای آسترالیایی مانند هواپیماهای حمل‌ونقل و باربری ایالات متحده ظرفیت حمل ۶۰۰ نفر یا بیشتر از آن را ندارند.
آقای داتون دیروز (چهارشنبه، ۱۸ آگست) به ای‌بی‌سی گفت: «این یک هواپیمای سی-۱۷ (هواپیمای امریکایی) نیست که شما قادر باشید صدها نفر را حمل کنید. ما محدودیت‌هایی در زمینه نحوه دسترسی افراد به میدان هوایی داریم و وضعیت در محل بسیار دشوار است. وضعیت مانند رفتن به یک میدان هوایی معمولی نیست که مردم بتوانند آزادانه بیایند و بروند.»
'هنوز در شوک هستم'
سرعت فروپاشی کابل ناظران را متحیّر و زهرا را نیز غافل‌گیر کرد: «حتا نمی‌توانستم تصورش را بکنم که طالبان این‌جا بیایند و همه‌جا را در چیزی حدود ۱۰ روز بگیرند.»
زهرا می‌افزاید: «من واقعه شوکه شده‌ام. هنوز در شوک هستم. طالبان شب‌وروز از کوچه ما عبور و مرور می‌کنند.»
علی‌رغم تضمین‌های طالبان مبنی بر این‌که به زنان اجازه می‌دهند در امور اجتماعی مشارکت کنند، زهرا نگران است که واقعیت عینی طور دیگری باشد.
در پنج سال حاکمیت طالبان که در ۲۰۰۱ متلاشی شد، زنانی که بدون حجاب کامل و همراهی یک سرپرست مرد از خانه بیرون می‌شدند، مورد مجازات قرار می‌گرفتند.
زهرا می‌گوید: «من در چند روز گذشته بیرون نرفته‌ام. حتا نمی‌توانم [از ترس] داخل حویلی بروم.»
او می‌گوید بسیاری از مردم محل نسبت به زندگی آینده تحت حاکمیت طالبان هراس دارند.
«من واقعاً ترسیده‌ام. مسأله فقط امنیت خودم نیست، امنیت خانواده‌ام و خانواده شوهرم نیز هست.»
اختصاص ۳۰۰۰ هزار ویزه به اتباع افغانستان
نخست‌وزیر اسکات موریسن روز چهارشنبه اعلام کرد که بر علاوه ۴۳۰ تنی که در ماه‌های اخیر به آسترالیا آورده شده، ۳۰۰۰ ویزه بشردوستانه به پناهندگان افغان اختصاص داده شده‌اند.
به گزارش اس‌بی‌اس نیوز، تنها ۵۰ درخواست دیگر تحت برنامه ویژه کارمندان محلی افغان نهایی نشده که کار در وزارت داخله روی آن‌ها جریان دارد.
با این حال، اس‌بی‌اس نیوز دریافته که قریب به ۳۰۰ مترجم و کارمند سفارت‌خانه تعطیل شده آسترالیا در کابل هنوز منتظر هستند تا بتوانند برای این ویزه درخواست بدهند.
آقای داتون گفت که هرگونه درخواست ویزه برای اطمینان از عدم تهدید تروریستی، در یک فرایند سخت‌گیرانه از نظر امنیتی بررسی می‌شوند.
او گفت: «آن‌ها از یک قسمت خیلی دشوار جهان می‌آیند. افرادی هستند که در برهه‌ای از زمان به ما کمک کرده‌اند و از آن پس یا برخلاف منافع ما یا متحدان ما عمل کرده که این شامل انتقال اطلاعات استخباراتی به داعش و دیگران می‌شود.»
«در برخی موارد، تشخیص درستی اطلاعات ناممکن است و در مصاحبه‌هایی که گرفته شده، مصاحبه‌گران از صحت پاسخ‌های ارائه شده رضایت ندارند.»
حکومت آسترالیا پروازهای تخلیه‌ای بیشتری را در روزهای آینده برنامه‌ریزی کرده، اما ممکن است وضعیت آب‌وهوا و امنیت اطراف میدان هوایی شمار کسانی را که پرواز داده می‌شوند، محدود کنند.
آقای داتون حاضر نشد بگوید چه تعداد از افغان‌ها در پروازهای روزهای آینده از آن کشور تخلیه خواهند شد.
