غول مسافربری شهری، اوبر، اعلام کرده پروازهای آزمایشی‌اش را از سال 2020 در سه شهر آغاز می‌کند و ملبورن به عنوان یکی از این شهرها برای انجام پروازهای آزمایشی «اوبر ایر» (Uber Air) انتخاب شده است.
شرکت اوبر امروز (چهارشنبه) در بیانیه‌ای اعلام کرد شهر ملبورن برای انجام پروازهای آزمایشی مسافربری شهری اوبر به شهرهای لس آنجلس و دالاس می‌پیوندد و هدف آن «باز کردن حمل‌ونقل هوایی شهری و کمک به کاهش تراکم ترافیک زمینی» است.
پروازهای عملی اوبر هوایی قرار است از سال 2023 آغاز شوند.
اوبر هوایی می‌خواهد با استفاده از هواپیماهای کوچک برقی که قابلیت فرود و پرواز به صورت عمودی را دارند، میدان‌های هوایی و دیگر مراکز حمل‌ونقل را به مرکز شهر وصل و از این طریق ترافیک زمینی را کاهش دهد.
حکومت ویکتوریا تا کنون از این طرح حمایت کرده است.
رابین اسکات، معاون وزارت خزانه‌داری ویکتوریا در مراسم گشایش این طرح در واشنگتن گفت: «ما خوشحالیم که ملبورن به عنوان اولین شهر برای پروازهای آزمایشی اوبر هوایی انتخاب شده است. ویکتوریا یک ایالت پویا و نوآورانه در عرصه فن‌آوری و یک اقتصاد پیش‌رونده در منطقه آسیا-اقیانوسیه در زمینه فن‌آوری نوین است».
تصویری طراحی شده از نمای پرواز اوبر هوایی بر فراز شهر ملبورن Source: Uber
سوزن اندرسون، مدیرعامل اوبر در آسترالیا، نیوزیلند و شمال آسیا گفت حکومت آسترالیا با فراهم کردن زمینه انجام این آزمایش خلاقانه، یک «موضع آینده‌نگرانه را در قبال مسافربری شهری و تکنولوژی حمل‌ونقل» اختیار کرده است.
خانم اندرسون گفت: «این، یک‌جا با دموگرافیک (جمعیت‌شناسی) و عوامل جغرافیایی استثنایی ملبورن، و فرهنگ نوآوری و فن‌آوری، ملبورن را بهترین شهر برای سومین مکان آزمایشی برای اوبر هوایی می‌سازد».
«ما خواهیم دید که شهرهای دیگر آسترالیا بلافاصله دنبال خواهند کرد».
ایریک الیسون، رییس بخش ارتقای اوبر (Uber Elevate) گفت با اوبر هوایی، سفر میان مرکز شهر و میدان هوایی ملبورن ده دقیقه طول خواهد کشید.
آقای الیسون گفت: «در سال‌های آینده، ما با اوبر هوایی می‌خواهیم دسترسی به یک پرواز با فشار دادن یک دکمه را ممکن سازیم».
این هواپیماهای برقی کوچک قابلیت فراز و فرود عمودی دارد. Source: Supplied
گروه طراح این ابتکار، اوبر ایلیویت، گفت اوبر هوایی پتانسیل بسیار بالایی برای کاهش تراکم روی جاده‌ها دارد.
اما یک کارشناس طراحی حمل‌ونقل ملبورن شک دارد اوبر هوایی تأثیر قابل توجهی روی زمان سفر جاده‌ای داشته باشد.
داکتر کریس دی گروتر از مرکز تحقیقات شهری دانشگاه «انستیتوت سلطنتی تکنولوژی ملبورن (آرام‌آی‌تی) گفت: «این وسایط نقلیه ظرفیت بسیار پایینی دارند».
«آن‌ها به صورت معمول ظرفیت انتقال همان تعدادی را دارند که اکنون موترها دارند- حدود چهار یا پنج نفر».
او گفت تعداد زیادی از هواپیماها باید در هوا به گردش درآیند تا بتوانند ترافیک روی جاده‌ها را کاهش دهند و خطر آن نیز وجود دارد که این هواپیما بدون سواری در هوا سرگردان بمانند، زیرا برای بلند کردن سواری از جاهای دیگر، تنها خلبان باید پرواز کند.
«و پس شما دوره‌های بدون سواری را خواهید داشت که می‌توانند در آسمان‌های ما درهم‌ریختگی ایجاد کنند».
