روز شنبه (۱۵ میزان/۷ اکتبر) زمین‌لرزه‌ای با شدت ۶.۳ و چندین پس‌لرزه قدرتمند آن مناطق صعب‌العبور شمال‌غرب شهر هرات را تکان دادند که در نتیجه هزاران نفر کشته و زخمی شدند و صدها منزل روستایی فرو ریختند.
اداره طالبان شمار تلفات این رویداد را بیش از ۲۴۰۰ نفر اعلام کرده است.
جانان سایق، سخنگوی اداره مبارزه با حوادث طبیعی حکومت طالبان، گفته است که علاوه بر تلفات جانی، ۱۳۲۰ خانه در نتیجه این زمین‌لرزه‌ها ویران شده‌اند.
'بنی‌آدم اعضای یک پیکرند'
خالد جانباز، موسس سازمان خیریه 'کمک به نیازمندان افغان' (HNA) در آسترالیا، می‌گوید زمین‌لرزه روز شنبه و پس‌لرزه‌های آن‌ها چندین دهکده را ویران کرده و «مردم با بی‌خانمانی مواجه شده‌اند».
او می‌گوید، این وظیفه افغان‌های ساکن آسترالیا است که در این موقع دشوار دست هم‌وطنان آسیب‌دیده در زلزله‌های اخیر را بگیرند.
او می‌گوید: «این وظیفه اصلی اعضای جامعه افغان در آسترالیا است که به فکر هم‌وطنان خود باشند و آن‌ها را یاری کنند.»
تاکنون چندین بنیاد خیریه متعلق به افغان‌ها در آسترالیا، از جمله 'کمک به نیازمندان افغان' و 'بنیاد بابه مزاری' کارزارهای آنلاینی را برای جمع‌آوری کمک مالی برای آسیب‌دیدگان زلزله غرب افغانستان راه‌اندازی کرده‌اند.
بنیاد بابه مزاری آسترالیا تا زمان نشر این گزارش نزدیک ۲۸ هزار دالر و سازمان کمک به نیازمندان افغان نزدیک پنج‌ونیم هزار دالر جمع‌آوری کرده بودند.
آقای جانباز همچنین از دولت آسترالیا و جامعه جهانی می‌خواهد که به بازماندگان قربانیان زلزله هرات دست یاری دراز کنند.
خالد جانباز موسس سازمان خیریه 'کمک به نیازمندان افغان' مستقر در آسترالیا است. Credit: Khalid Janbaz
او می‌افزاید: «انتظار من از دولت آسترالیا ساده است. آسترالیا به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد وظیفه دارد که در شرایط اضطراری ناشی از بلایای طبیعی کمک بشردوستانه کند.»
«جامعه جهانی نیز باید برای کمک به این مأموریت بشردوستانه آستین بر بزند: بنی‌آدم اعضای یک پیکر و یک روح اند.»
«ملتی در رنج است و [جامعه جهانی] نباید شاهد رنج آن‌ها باشند، وقتی یک فاجعه بشری ملتی را آسیب می‌زند، باید سیاست را کنار بگذارند.»
این زمین‌لرزه سه پس‌لرزه قدرتمند با شدت ۶.۳، ۵.۹ و ۵.۵ و همچنین تکانه‌های کوچک‌تری را به دنبال داشته است. Credit: Supplied
'اکثر قربانیان زنان و کودکان هستند'
فهیم هاشمی، فیلم‌ساز افغان ساکن آدلاید، که با اقارب و دوستان خود در ولایت هرات در غرب افغانستان تماس دارد، وضعیت مردم را «بحرانی و وحشت‌ناک» توصیف می‌کند.
او به اس‌بی‌اس پشتو گفت: «من تماس‌های خصوصی زیادی از افرادی دریافت کرده‌ام که می‌خواهند کمک کنند، اما گروه یا جامعه‌ای را ندیده‌ام که شروع به جمع‌آوری کمک کرده باشد و من مشتاق دیدن این هستم.»
«ما در تلاش هستیم تا یک حساب را به‌ویژه برای زلزله‌زدگان هرات باز کنیم و بعد ۱۰۰ درصد وجوه جمع‌آوری شده را به مردم آسیب‌دیده ولایت هرات برسانیم.»
فهیم هاشمی، فیلم‌ساز افغان ساکن آدلاید Credit: Fahim Hashimi
به گفته او، اکثر قربانیان این حادثه زنان و کودکان هستند و این پیامدهای ناگواری بر سلامت روانی مادران داشته است.
به نظر او، آسترالیا به عنوان یک کشور توسعه‌یافته باید در شرایط بحرانی این‌چنینی به مردم افغانستان کمک کند.
او گفت، آسترالیا به عنوان یک کشور توسعه‌یافته باید به مردم افغانستان، به‌ویژه در شرایط بحرانی مانند زلزله کمک کند.
'بحران اندر بحران'
وحیدالله ویسی، سفیر در تبعید افغانستان در آسترالیا، می‌گوید که احتمال افزایش تلفات وجود دارد و این فاجعه «وضعیت بشری وخیمی» را در کشور رقم زده است.
او می‌گوید: «خانه‌های زیادی ویران شده و افراد آسیب‌دیده، از جمله زنان، کودکان و سالمندان مجبور شده شب‌ها را در فضای باز بگذرانند.»
«این برای مردم افغانستان یک بحران اندر بحران است. ممنوعیت کارمندان زن توسط طالبان باعث شد که بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی و انجوهای محلی فعالیت‌های خود را در بخش‌های وسیعی از کشور متوقف کنند. عدم حمایت فوری و کافی منجر به افزایش تعداد تلفات شد.»
وحیدالله ویسی، سفیر در تبعید افغانستان در آسترالیا Credit: Wahid Waissi
آقای ویسی با تأکید بر اهمیت تلاش‌های مردمی و سازمان‌های خیریه افغان‌های آسترالیا برای جمع‌آوری کمک از دولت آسترالیا، جامعه بین‌المللی و سازمان‌های امدادی در سراسر جهان می‌خواهد که از افغان‌های زلزله‌زده حمایت کنند.
او می‌گوید: «آسترالیا در دو دهه گذشته در حمایت از مردم افغانستان سخاوتمند بوده است. آسترالیا به طور مداوم سالانه کمک‌های بشردوستانه به افغانستان ارائه می‌کند.»
«ما از دولت آسترالیا می‌خواهیم که با ارائه سرپناه، تجهیزات درمانی، غذا، آب تمیز، خدمات مراقبتی و منابع برای عملیات جست‌وجو و نجات از طریق سازمان‌های مستقر در آن‌جا به حمایت خود ادامه دهد.»
«سازمان‌های غیردولتی محلی و سازمان‌های بین‌المللی فعال در محل برای هدایت کمک‌ها به مردم محلی آن‌جا هستند. حداقل در زلزله سال گذشته پکتیا چنین بود.»
