این تکنیک «تحول‌آفرین» حاصل زحمات سه ساله گروهی از محققان در 'سازمان تحقیقات علمی و صنعتی فدرال' (CSIRO) است.
این دانشمندان در سه سال گذشته روی این موضوع تحقیق کرده‌اند که چگونه می‌شود واکسین‌های زنده را بدون نگهداری در دمای زیر صفر حمل و نگهداری کرد.
داکتر دنیل لیتون، محقق و ایمونولوژیست سی‌اس‌آی‌آراو که این تحقیقات را رهبری کرده به خبرگزاری اسوشیتدپرس آسترالیا (AAP) گفت، آن‌ها توانسته‌اند پس از ده‌ها تلاش ناموفق به این پیشرفت دست یابند.
سازمان جهانی صحت تخمین می‌زند که سالانه حدود نیمی از واکسین‌های دنیا به دلیل حساسیت دمایی فاسد می‌شوند.
این تکنیک در 'مرکز آمادگی برای بیماری‌های آسترالیا' در حاشیه شهر جیلانگ ایالت ویکتوریا توسعه یافته و حاصل تحقیقات این دانشمندان بعد از همتاداوری (peer review) در مقاله‌ای در مجله علمی 'آکتا بیوماترالیا' (Acta Biomaterialia) منتشر شده است.
دانشمندان 'سازمان تحقیقات علمی و صنعتی فدرال' این تکنیک خود را روی دو واکسین آزمایش کرده‌اند. اولی واکسینی برای مقابله با بیماری نیوکاسل در پرندگان و دیگری واکسین آنفلوانزای نوع الف (A) بوده‌اند.
آن‌ها توانستند با استفاده از این تکنیک واکسین‌ها را برای مدت چندین هفته در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد نگهداری کنند، در حالی که این واکسین‌ها معمولاً فقط چند روز بدون یخچال دوام می‌آورند.
محققان واکسین‌های ویروسی زنده را با یک ماده کریستالی قابل حل به نام ام‌اواف (MOF) (چارچوب‌های آلی/عضوی فلزی) محصور کردند که از واکسین‌ها در برابر استرس گرمایی محافظت می‌کند.
داکتر کارا دوهرتی، محقق ارشد سی‌اس‌آی‌آراو گفت که ام‌اواف‌ها مواد عالی برای محافظت از واکسین‌ها در برابر تغییرات دما هستند.
او گفت: «ام‌اواف‌ها مشابه داربستی کار می‌کنند که ممکن است اطراف خانه خود نصب کنید، وقتی داربست را بردارید، خانه شما باقی می‌ماند- این چیزی است که وقتی ما ام‌اواف‌ها را در یک واکسین حل می‌کنیم، اتفاق می‌افتد.»
داکتر روحانی سینگ، محقق دیگر سی‌اس‌آی‌آراو و نویسنده این مقاله گفت که این تکنیک مقرون به صرفه و قابل تولید انبوه است.
