اسماعیل حسین، پناهنده سومالیایی، بیش از دو سال را در بازداشتگاه‌های مختلف مهاجرت در ملبورن، از جمله پارک هوتل واقع در ناحیه کارلتون، سپری کرده است.
اما در تمام مدت حضورش در آن‌جا، هرگز به اندازه چند روز گذشته شاهد حضور سنگین معترضان و اهالی رسانه در بیرون از این هوتل نبوده است.
آقای حسین به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «هیچ‌کس به فکر ما پناهندگان نیست، بلکه به فکر اوست، او یک سلبریتی است.»
«او خوشبخت است، فقط بعد از چند روز توانست از این‌جا بیرون شود و ما نُه سال است که این‌جا بوده‌ایم.»
اعتراضات خشمگین در بیرون پارک هوتل ملبورن روز پنج‌شنبه گذشته (۶ جنوری) زمانی آغاز شدند که گزارش شد نواک جوکوویچ، بازیگر شماره‌یک تنیس جهان، بعد از باطل شدن ویزه‌اش توسط نیروی مرزی آسترالیا به آن‌جا منتقل شده است.
تعداد حامیان پناهندگان که در آخرهفته در بیرون هوتل جمع شده بودند، در مقایسه با هواداران جوکوویچ و معترضان ضدواکسین بسیار اندک بود و شعار «پناهندگان را آزاد کنید» آن‌ها در میان فریاد «جوکوویچ، جوکوویچ» گم می‌شد.
رسانه‌های صرب بعد از بازداشت شدن ستاره تنیس کشورشان در پارک هوتل که محل بازداشت ۳۲ پناهنده و پناهجو است، به آن «هوتل وحشت» لقب داده‌اند.
دیانا، مادر جوکوویچ، در صحبت با رسانه‌ها مدعی شد که آسترالیا با پسرش «مانند یک زندانی» برخورد کرده است و گفت که این هوتل «سرخک» دارد، «کثیف» است و غذای «وحشت‌ناک» در آن سرو می‌شود.
اما آقای حسین گفت، پس از سپری کردن نزدیک به نُه سال از عمرش در بازداشت، گزارش‌های منتشر شده توسط اس‌بی‌اس نیوز مبنی سرو غذای آلوده به حشره و نان کپک‌زده به بازداشتی‌ها در این هوتل، کمترین نگرانی است.
معترضان به بازداشت نواک جوکوویچ در بیرون از پارک هوتل واقع در ناحیه کارلتون شهر ملبورن Source: AP
او به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «من فقط به آزادی‌ام اهمیت می‌دهم.»
او افزود: «احساس می‌کنم این‌جا دارم عقلم را از دست می‌دهم.»
حسین ۲۲ سال داشت که مجبور شد به دلیل بروز خشونت‌ها در سومالیا تحصیلاتش را در رشته مدیریت تجارت نیمه‌تمام رها کند و در جست‌وجوی یک زندگی آرام به آسترالیا پناه بیاورد.
اما در سال ۲۰۱۳ بعد از آن‌که با قایق وارد آسترالیا شد، او را به بازداشتگاه جزیره مانوس فرستادند و در سال ۲۰۱۹ برای درمان دوباره به ملبورن منتقل شد.
پارک هوتل در چند ماه گذشته محل چند اتفاق ناگوار بوده است؛ ابتدا کووید-۱۹ در بین پناهندگان و پناهجویان شیوع یافت و سپس در نتیجه بروز آتش‌سوزی، محل لباس‌شویی و بدن‌سازی آن از بین رفت و یک بازداشتی به دلیل استنشاق دود در شفاخانه بستری شد.
آقای حسین برای کنار آمدن با استرس ناشی از بی‌سرنوشتی به مصرف تابلیت/قرص خواب رو آورده و اکثر اوقات خود را در حالت استراحت در اتاقش سپری می‌کند.
او گفت: «همه‌چیز این‌جا دیوانه‌کننده است.»
«ما آزادی گشت‌وگذار نداریم ... هوای تازه‌ای وجود ندارد ... بعضی اوقات برای روزها اتاقم را ترک نمی‌کنم.»
در حالی که بازداشت جوکوویچ وضعیت اسفناک پناهجویان بازداشتی در پارک هوتل را در محراق توجه جهانیان قرار داده است، آن‌هایی که در سایر نقاط کشور در بازداشت به‌سر می‌برند، احساس فراموش‌شدگی می‌کنند.
Protestors and fans of Serbia's Novak Djokovic outside the Park Hotel. Source: AAP
امین افراوی، یک عرب اهل اهواز ایران، بعد از منتقل شدن از جزیره مانوس به داخل کشور، مدت بیش از دو سال را در بازداشتگاه موسوم به 'اقامتگاه ترانزیتی مهاجرت بریزبین' (BITA) سپری کرده است.
این پناهجوی ۳۲ ساله زمانی از ایران متواری شد که پسرش دو سال داشت. او بعد از آن‌که در سال ۲۰۱۴ در جریان یک شورش در پاپوا گینه نو مورد حمله قرار گرفت و گردنش بریده شد، از 'اختلال اضطراب پس از سانحه' (فلش‌بک) رنج می‌برد.
آقای افراوی گفت: «گلویم ۱۶ بخیه خورده بود و کاملاً باز بود.»
او افزود: «روز بعدش نگهبانان به ما حمله کردند. می‌توانستم ببینم که آن‌ها چگونه پناهندگان را در هم می‌کوبند.»
یک روز بعد از بریده شدن گردن آقای افراوی، رضا براتی، پناهجوی ۲۳ ساله ایرانی، توسط دو مردی که در جریان شورش‌های ۲۰۱۴ در بازداشتگاه کار می‌کردند، به قتل رسید.
امین افراوی می‌گوید که وزن خود را به دلیل عوارض معده از دست داده و از بیماری جلدی نیز رنج می‌برد. Source: Supplied
این مردان ابتدا آقای براتی را با قطعه چوبی که در سر خود میخ داشت به شدت لت‌وکوب کردند و سپس یکی از آن‌ها سنگ بزرگی را بر سر او کوبید. آن‌ها به دلیل قتل آقای براتی به ده سال زندان محکوم شدند.
آقای افراوی می‌گوید که اگر از بازداشت رها هم بشود، مدتی وقت خواهد گرفت که صدمه‌های روانی و جسمانی ناشی از این اتفاقات را پشت سر بگذارد.
او در حال حاضر از بیماری پسوریازیس (داءالصدف) و عوارض معده رنج می‌برد که باعث کاهش وزنش شده است.
او گفت: «شش ماه طول می‌کشد تا بهبود یابم، زیرا بدنم به قدری ضعیف است که نمی‌توانم برای حدود ۱۰ یا ۱۵ دقیقه روی پاهایم بایستم.»
«من باید سلامتی جسمانی و سلامتی روانی‌ام را بازسازی کنم و بعدش می‌توانم به امور زندگی‌ام بپردازم.»
اس‌بی‌اس نیوز با وزارت امور داخله و نیروی مرزی آسترالیا برای اظهارنظر در این مورد تماس گرفته است.
پیش از این یک سخنگوی نیروی مرزی به اس‌بی‌اس نیوز گفته بود که آن‌ها نمی‌خواهند درباره موارد انفرادی اظهارنظر کنند، اما مراقبت‌های صحی برای پناهجویان بازداشتی «به طور کلی با مراقبت‌های موجود در جامعه آسترالیایی تحت سیستم سلامت عمومی آسترالیا قابل مقایسه است.»
آقای افراوی اغلب به نمایندگی از سایر پناهندگان و پناهجویان بازداشتی که مهارت شان در زبان انگلیسی محدود است یا از نگاه روانی احساس آمادگی نمی‌کنند، صحبت می‌کند.
او گفت: «نام من، امین، در عربی به معنای معتمد است.»
«من هر کاری در توانم باشد انجام می‌دهم تا لیاقت این نام را داشته باشم.»
آقای افراوی امیدوار است جوکوویچ با استفاده از شهرت خود برای آزادی پناهندگان و پناهجویان بازداشتی در بازداشتگاه‌های داخلی و خارجی دولت آسترالیا تلاش کند.
افراوی گفت: «او مثل من یک انسان است، من واقعاً از حضور او در بازداشتگاه ناراحت بودم. او سزاوار آزادی است.»
«من از او خواهش می‌کنم که از صمیم قلب در مورد آن‌چه که دولت آسترالیا بدون دلیل در حق ما مردم بی‌گناه انجام داده است، صحبت کند.»
