حکومت افغانستان سربازان بازنگشته از آسترالیا را تهدید کرده است

شش تن از سربازان معلول و مسئولان تیم افغانستان در بازی‌های «اِنویکتس» شهر سیدنی می‌گویند که مقام‌های حکومت افغانستان آن‌ها را به خاطر عدم بازگشت‌شان تهدید کرده اند.

Source: SBS

در پایان بازی‌های اِنویکتس سیدنی در ماه اکتوبر، شش تن از سربازان معلول و مسئولان تیم افغانستان به کشورشان بازنگشتند.

حدود پنج‌صد نفر از بیماران و زخمیان بخش خدمات عمومی و سربازان معلول ارتش به نمایندگی از 18 کشور جهان در بازی‌های اِنویکتس سیدنی اشتراک کرده بودند.

از افغانستان در این بازی‌ها هشت نفر به عنوان ورزشکار در رشته‌های والیبال نشسته و بازی‌های تک‌نفری و سه نفر به عنوان مسئولان تیم اشتراک کرده بودند.

پنج تن از آن‌ها در گفت‌وگویی اختصاصی به اس‌بی‌اس گفتند که پس از ماندن شان در آسترالیا، مقام‌های حکومت افغانستان آن‌ها را تهدید کرده اند و بازگشتِ امن به کشورشان ممکن نیست.

تیم افغانستان در بازی‌های انویکتس سیدنی Source: FB

امین‌الله ارسلان 25 ساله، یکی از این سربازان است. او پس از مرگ پدر در 18 سالگی برای تمویل خانواده‌اش وارد اردوی ملی افغانستان شد، اما پیش از رسیدن به بیست سالگی‌، یکی از پاهایش را در کمین طالبان از دست داد.

امین‌الله می‌گوید، «ما معلولیم. زندگی در افغانستان برای ما خیلی سخت است. ما هدف حملۀ طالبان نیز هستیم».

سهیل ناصری، یکی دیگر از این سربازان در حال گشت‌زنی مشترک با نیروهای بریتانیایی در ولایت هلمند بود که هردو پایش را پس از برخورد با یک ماین کنار جاده از دست داد.

سهیل می‌گوید که کشورهای شامل ائتلاف نیروهای بین‌المللی در افغانستان، به شمول آسترالیا، در قبال او و دیگر قربانیان نیروهای نظامی افغانستان مسئول اند.

«ما زندگی‌مان را برای حفاظت از این کشورها قربانی کرده ایم، حتا برای حفاظت آسترالیا. به این دلیل من به آسترالیا آمدم و درخواست پناهندگی کردم».

یازده نفر از افغانستان در این بازی‌ها اشتراک کرده بودند Source: Supplied

ناصری همچنان می‌خواهد چهار فرزندش نیز با او همراه شوند. «می‌خواهم کودکانم تحصیل کنند و از راه قلم زندگی کنند، نه تفنگ، مانند من».

آن‌ها می‌گویند که قبل از رسیدن به آسترالیا در نظر نداشتند اینجا بمانند، اما پس از گذراندن 11 روز در امنیت و دیدن وضعیت زندگی سربازان معلول و متقاعد کشورهای دیگر تصمیم به ماندن گرفتند.

این گروه ویزۀ موقت «بریجینگ» دریافت کرده، و تا زمان بررسی درخواست پناهندگی شان می‌توانند به صورت قانونی در آسترالیا زندگی کنند.

وزارت امور داخلۀ آسترالیا در این زمینه می‌گوید که دربارۀ دوسیه‌های شخصی نظر نمی‌دهد، اما تمام پرونده‌ها را به دقت بررسی خواهد کرد.

آن‌ها که از سوی اعضای جامعۀ افغان‌های شهر سیدنی کمک می‌شود، می‌گویند که خانه‌های شان برای افراد معلول مناسب نیستند.

این ورزشکاران همچنان امیدوارند برای شروع یک زندگی تازه در آسترالیا، صاحب اندام‌های مصنوعی شوند.