نیونمیتی بارتون (Nyunmiti Burton)، هنرمند ابورجینل وقتی از حمله بر مسلمانان در کرایست‌چرچ نیوزیلند آگاه شد، در غم فرورفت و خواست با قربان حمله نیوزیلند ابراز همدردی و هم‌بستگی کند، اما آن‌ها هزاران کیلومتر از او دور بودند.
خانم بارتون که در سرزمین ای‌پی‌وای (Anangu Pitjanjatjara Yankunytjatjara- APY) ایالت سوت آسترالیا (آسترالیای جنوبی) زندگی می‌کند، تصمیم گرفت کاری را انجام دهد که به آن خیلی علاقه دارد؛ شروع کردن به نقاشی.
خانم بارتون به ای‌بی‌سی گفت: «وقتی ما کسی را از دست می‌دهیم، به خانواده‌ها می‌رویم، به جوامع می‌رویم، و عزاداری می‌کنیم و عزاداری می‌کنیم و عزاداری می‌کنیم».
«ما با خانواده‌ها عزاداری می‌کنیم و گل می‌آوریم و برای ابراز محبت خود آن را روی تابوت‌ها قرار می‌گذاریم».
نیونمیتی بارتون در حال نقاشی در مرکز هنری تجاله Source: Supplied: Tjala Arts
به زودی گروه دیگری از زنان ابورجینل برای نقاشی کردن به خانم بارتون پیوستند. نتیجۀ این کار گروهی، دو تابلوی بزرگ هنری بود.
این گروه هفته‌ها در مورد کرایست‌چرچ و نقاشی کردن قصه عزاداری با هم صحبت کردند.
یکی از تابلوها که بوته گل «هانی گریویلیا» (honey grevillea)، نباتی بومی که در زمستان گل‌های زرد و سبزرنگ می‌دهد، را ترسیم می‌کند، به جامعه مسلمانان ادلاید هدیه شد و دیگری می‌رود به نیوزیلند.
خانم بارتون می‌گوید این گل نماد تولد دوباره و باهمی است.
بيشتر بخوانيد
با صبا رند، نسل چهارم یک شتربان بلوچ افغان آشنا شوید
او گفت: «ما خواستیم آن محبت مان را ابراز کنیم، ما خواستیم با همگی عزاداری کنیم، اما نیوزیلند بسیار دور است».
«ما خواستیم این کار را روی این تابلو نقاشی کنیم، تا بتواند برای همیشه با شما باشد».
استیفن مارشال، نخست‌وزیر سوت آسترالیا که تابلو را به مسلمانان ادلاید داد، گفت که این تابلوها نماد ناکامی حمله‌کننده کرایست‌چرچ در تفرقه و نفرت‌اندازی هستند.
«با وجود تراژیدی‌ها»
تابلوی اولی، در مسجد ماریون (Marion) به مسلمانان ادلاید اهدا شد.
خانم بارتون به زبان بومی «Pitjantjatjara» و ریاض الرفاعی، ملاامام ادلاید به زبان عربی صحبت می‌کردند. گفته‌های هردو پس از دوبار ترجمه شدن از عربی به انگلیسی و سپس به Pitjantjatjara به هم می‌رسیدند.
آقای الرفاعی گفت: «این نه تنها دلالت بر عظمت خود ما، بلکه به اهمیت کنار هم آمدن مردم با وجود پیشینه‌های شان و به رغم زبان شان نیز دارد، و اهمیت کنار هم قرار گرفتن نه تنها در زمان‌های دشوار، بلکه همچنان در زمان‌های سهولت».
«واژه‌ها از ابزار سپاس‌گزاری ما در حال حاضر عاجزند، اما ما می‌توانیم دعا کنیم که خداوند متعال ما را در امان داشته باشد، این کشور را در امان نگهدارد و مردمان را با وجود تفاوت‌های آن‌ها و با وجود تراژیدی‌هایی که در نظر دارند ما از هم دور کنند، به هم نزدیک کند».
روابط دوامدار
این تابلو تحفه‌ای غیرمنتظره بود، اما روابط میان ابورجینل‌های آسترالیا و اسلام‌باوران به صدها سال پیش برمی‌گردند.
شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند در سال‌های 1700 ماهی‌گیران اندونیزیایی برای تجارت با مردمان ابورجینل و باشندگان جزایر تنگه تورس به شمال آسترالیا سفر می‌کردند.
در اواخر 1800، شتربانان افغان برای حمل‌ونقل کالا از طریق مناطق مرکزی کشور به آسترالیا سفر کردند.
زنان هنرمند ای‌پی‌وای در حال نقاشی اندوه کشتار نیوزیلند Source: Supplied: Tjala Arts
تعداد زیادی از ساربان‌های افغان پس از ماشینیزه شدن کشور و پایان نقش شتر در صنعت حمل‌ونقل، تصمیم به ماندن گرفتند و در مناطق گوناگون سرزمین ای‌پی‌وای در میان جوامع ابورجینل ساکن شدند.
ولید الخصراجی، خزانه‌دار جامعه مسلمانان سوت آسترالیا گفت ابورجینل‌های زیادی هستند که از نوادگان تاجران مکاسار اندونیزیا و ساربانان افغان اند.
آقای الخاصراجی گفت: «ما رابطه دوامداری با مردم ابورجینل داریم که از سال‌های 1600 تا امروز ادامه داشته است».
